అర్జునుడు - XI

    అర్జున్ కి ఇప్పుడు అంతా అర్ధం అవుతోంది. తాను మొదట బ్రహ్మశిరోనామకాస్త్రం ప్రయోగించడం, తర్వాత జరిగిన ఘోర విలయం, కన్యా కుబ్జం, అశ్వత్థామ ప్రయోగించిన బ్రహ్మాస్త్రానికి బలి అవ్వడం అతనికి ఇప్పుడు కళ్ళకి కట్టినట్టు కనిపిస్తోంది. ఇందాకా రాజ గురువు తన నుదుట విభూతి పూసినప్పుడు, ఇంకా మిగిలింది కూడా అర్ధం అయ్యింది తనకి. అసలు జరిగిందేమిటంటే,

    అర్జునుడు బ్రహ్మాస్త్రం ఉపసంహరించాక, కృష్ణుడి ద్వారా అశ్వత్థామ అదే అస్త్రం ప్రయోగించిన సంగతి తెలుసుకున్నాడు. తన వంశోద్ధారకుడు ఉన్న కన్యాకుబ్జం వైపు అది వెళ్తున్నట్టు తెలుసుకున్నాడు. అక్కడ ఉన్న బభ్రువాహనుని, ఉత్తరని సంరక్షించవలసినది గా ఆదేశించాడు. అసలే చాలా దుస్సాధ్యమైన పని కాబట్టి, దివ్య దృష్టి (video cameras అనుకోవచ్చు) తో బభ్రువాహనుని, మరియు ఉత్తరని చూస్తున్నాడు అర్జునుడు. చివరికి వారు రామాలయం చేరుకోవడం తో ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు.

    ఆ మరునాడు, తిరిగి దివ్య దృష్టి తో చూస్తున్న అర్జునుడికి ఈ కింది దృశ్యాలు పొడగాట్టాయి.

-- 2 --

    బభ్రువాహనుడు మైకం లోంచి లేచాడు. ఎదురుగా ఉత్తర ఇంకా స్పృహతప్పి ఉంది. అల్లంత దూరాన ఒక శకటం తమ వైపుగా రావడం కనిపించింది అతనికి. "కృష్ణుడే పంపించి ఉంటాడు", అనుకున్నాడతను. "దేవుడా! బాధ భరించ లేకున్నాను, నన్ను ఎవరైనా చంపివేయండి! అయ్యో!", అతి బాధాకరమైన ఆర్తనాదం అతనికి వినిపించింది. వస్తున్న కన్నీళ్లను దిగమింగుకొని, తన విల్లంబులను సరి చేసుకున్నాడు. ఆ ధ్వని వచ్చే దిశగా బాణాన్ని సంధించి వదిలాడు. ఆ ఆర్తనాదం ఆగిపోయింది. కృష్ణుడి ఆజ్ఞ ప్రకారం ఎట్టి పరిస్థితులలోను ఆ ఆలయాన్ని దాటి నగరం దిశగా వెళ్ళరాదు, అందుకే కేవలం బాణాన్ని సంధించాడతాను. కాని ఇంకొంతసేపటికే, ఎన్నో వందల వేల గొంతుల ఆర్తనాదాలు వినిపించడం మొదలుపెట్టాయి. ఖిన్నుడయ్యాడు బభ్రువాహనుడు. ఈసారి వస్తున్న కన్నీళ్లను ఆపుకోవడం అతని వశం కాలేదు. 

    నగరం లో పరిస్థితి హృదయవిదారకంగా ఉంది. రాజమందిరం తో సహా అనేక ఆకాశహర్మ్యాలు నేలమట్టం అయ్యాయి. అన్ని ఇళ్ళు, వాహనాలు, అంగళ్లు, గుళ్ళు గోపురాలు అన్నీ, కొన్ని వేల ఏళ్ళ క్రితం వదిలేసినట్టు శిధిలమయ్యాయి. అక్కడక్కడ శవాలు లెక్కపెట్టలేనంత పడి ఉన్నాయి. కొనఊపిరి తో అక్కడక్కడా ఉన్న వాళ్ళైతే, నరకయాతన అనుభవిస్తున్నారు. వాళ్ళ ఒళ్ళంతా బొబ్బలెక్కి, కదలటానికి వీల్లేకుండా ఉన్నారు. కొందరికి కళ్ళమీద బొబ్బలేక్కితే, కొందరికి కనుగుడ్డు పైన బొబ్బలు. కళ్ళు ముయ్యలేక, తెరవలేక ఉంది వాళ్ళ పరిస్థితి. కొందరికి నాలుక పైన బొబ్బలు, ఇంకొందరికి నాసికారంధ్రాలలో. శ్వాస తీసుకుంటే ప్రాణం పోయేలా ఉంది పాపం. కాని చాలామందికి ఇక్కడ, అక్కడ అని కాక మొత్తం ఒళ్ళంతా బొబ్బలెక్కాయి.

    అక్కడ radiation effect శవాలపైన కూడా ఉంది. ఎవరి మృతకళేబరం ఎక్కడ ఉందో చెప్పడం అసాధ్యం. కనీసం ఇంకో వారం రోజుల తరువాత కాని, ఆ ప్రాంతం లోకి ప్రాణి అన్నది అడుగుపెట్టడం ప్రమాదకరం. ఈ లోపు అనాధ శవాలు మురిగిపోవడం తప్ప, ఎవరు చేసేది ఏమిలేదు. ఆ ప్రాంతం లో blast జరిగిన తర్వాత చెట్లపైన, గుట్టలపైన వాలిన పక్షులు కూడా, ప్రస్తుతం ఆ radiation బారిన పడ్డాయి. కొన్ని తమ రెక్కలని కూడదీసుకోలేక పోతున్నాయి. కొన్నిటికి కళ్ళు పోయాయి. భయానకంగా ఉంది అక్కడ పరిస్థితి. 

-- 3 --

     ఇదంతా దివ్యదృష్టి తో చూస్తున్న అర్జునుడు ఒక్క సారి కళ్ళు తిప్పుకున్నాడు (కళ్ళ ముందు project అయ్యి వస్తున్నాయి ఈ దృశ్యాలన్నీ). ఏదో గుర్తుకి వచ్చినట్టు మరొక్కసారి నగరం వైపు దృష్టి సారించాడు. కృష్ణుడు పంపిన రధం రావడం, అందులోనికి స్ప్రుహలోనికి వచ్చిన ఉత్తరని బభ్రువాహనుడు ఎక్కించడం కనిపించాయి. నిర్లిప్తంగా దివ్యదృష్టిని ముగించాడు అతను. తన మనవడు, పాండవ వంశాంకురం బ్రతికాడన్నదానికన్నా, ఈ విలయం తాలూకు బాధే అతనికి ఎక్కువగా ఉంది. ఐతే, వర్తమానాన్ని ఒక పెద్ద చిలుక ద్వారా తన అన్నగారు, ధర్మరాజుకి పంపించాడు. 

    రధాన్ని ఎక్కిన తరువాత, కొంతసేపటికి ఉత్తరకి నొప్పులు మొదలయ్యాయి. కన్యాకుబ్జం నించి అవధకి వెళ్ళే దారిలోనే, ఒక చిన్న పల్లెటూళ్లో ప్రసవాన్ని చెయ్యవలసి వచ్చింది. ఐతే, పుట్టినవాడు మృతశిశువు. కన్యాకుబ్జం లోని పెనుగండమైన radiation తప్పించుకోగలిగారు కాని, blast తరువాత వచ్చిన వేడికి పాపం ఆ పసికందు నిలబడలేకపోయాడు. ఐతే "ఏమిచేస్తాం, ఎలా రాసిపెట్టివుంటే అలా జరుగుతుంది", అనుకున్నాడు బభ్రువాహనుడు. ఐతే ఉత్తరకి ఈ విషయ౦ ఎలా చెప్పాలో అతనికి అర్ధం కాలేదు.

    సరిగ్గా అదే సమయానికి శ్రీ కృష్ణుడు, దేవతల వైద్యుడిని అక్కడికి వెళ్ళమని పురమాయించాడు. ఒక Space Ship లో దిగిన ధన్వంతరి, ఆ సమయానికి అక్కడ ప్రత్యక్షం అయ్యిన (Tele Presence) శ్రీ కృష్ణుడు, దేవతల చికిత్సావిధానాలను ఉపయోగించి ఆ బాలుడిని పునరుజ్జీవింపచేసారు. కృష్ణుడి చేత పరీక్షింపబడిన వాడు కాబట్టి, అతడిని పరీక్షిత్తు అని అనడం జరిగింది. ఉత్తరకి ఈ విషయం ఎలా చెప్పాల్ల్రా అనుకుంటున్న బభ్రువాహనుడు, కాస్త స్థిమితపడ్డాడు. మొత్తానికి దుర్యోధనుడి పన్నాగం పారలేదు.

-- 4 -- 

     ఎట్టకేలకి యుద్ధం ముగిసింది. పైకి ఎంత గాంభీర్యంగా కనిపించినా, అందరికీ ఏదో ఒక వెలితి. తనకి విద్యనేర్పిన గురుదేవుల చిత్రపటాలకి ప్రణమిల్లినప్పుడల్లా, అర్జునుడి చేతులు వణికేవి. ద్రవుపదీ దేవిని కళ్ళల్లో కళ్ళుపెట్టి చూడలేకపోతున్నాడు అర్జునుడు. ఎందుకో ఆమె చేసిన ప్రతిజ్ఞలూ, ఆమెకోసం తాము చేసిన ఆనలూ నచ్చటం లేదు అతనికి. భీముడు బాగానే ఉన్నట్టున్నాడు, ఎందుకో ఈ మధ్య సురాపానాన్ని ఎక్కువగా చేస్తున్నాడనిపిస్తోంది. నకుల సహదేవులు, ఎక్కువగా కనిపించడం లేదు. అన్నగారు, ధర్మరాజు కూడా బాగానే ఉన్నాడు. ఆ మధ్య ధర్మజుని మందిరం లోనికి ఒకసారి వెళ్ళాడు అర్జునుడు, అంతా ఇదివరకటి లాగానే ఉంది, పాచికల మంటపం మటుకు గట్టి తెరలు వేసిఉంది.

    ఈ మధ్యలో శ్రీ కృష్ణుడు విచ్చేయడం జరిగింది. ఆ సందర్భం గా తన తమ్ముళ్ళందరినీ పిలిచి సమావేశం ఏర్పాటు చేసాడు ధర్మరాజు. ఆ సందర్భంగా కృష్ణుడు, కలి ప్రవేశ౦ జరిగిన సందర్భంగా భూమి మీద దేవతల ప్రమేయం (involvement) తక్కువగా ఉంటుందని, తను కూడా భూమిని విడిచి వెళ్ళిపోతానని, విష్ణువులో ఐక్యం అయిపోతానని చెప్పడం జరిగింది. పాండవులు దేవపుత్రులైనందువల్ల, చాల కాలం బ్రతుకుతారని, అందువల్ల విషయలోలురు కాకుండా ముక్తికోసం మాత్రమే ప్రయత్నించమని కూడా ప్రవచించాడు కృష్ణుడు. ఆ మాట విన్న ధర్మరాజు, మామూలు మనుషుల్లాగ, కొన్ని సంవత్సరాలు మాత్రమే జీవిస్తామని, ఆ పైన మోక్ష సాధన కోసమే ప్రయత్నిస్తామని మాట ఇచ్చాడు. కృష్ణుడికి వీడుకోలు పలికి, అందరూ తమ తమ పనుల్లో నిమగ్నమయ్యారు.

    ఎందరు మరచిపోయినా, మరచిపోయేందుకు ప్రయత్నించినా, అర్జునుడికి మాత్రం కన్యాకుబ్జానికి జరిగిన సంఘటన మరపురావడం లేదు. దానికి పరిష్కారాన్ని ఆలోచించాడు, అతడు. అందుకే ఒక రోజు, ఒక పదిమంది ఋషీవల్యులను పిలిపించాడు. వాళ్ళ సహాయంతో, అణ్వస్త్రాలకు విరుగుడు ఆలోచించాలనుకున్నాడు. ప్రపంచంలో ఏ ప్రదేశం కూడా, ఇక ముందెన్నడూ ఇటువంటి మహమ్మారి బారిన పడకూడదని అతని ఆశయం. మనుషులకు ఎప్పుడైనాసరే, కీడు చెయ్యగల లోహ/అణు/పరమాణు/plastic వస్తువులన్నింటినీ నశింపచెయ్యగల విరుగుడు కనిపెట్టమని వారిని ఆదేశించాడు. పర్యావరణ సమతుల్యతకి, ప్రాణి ప్రపంచమే (Through genetic engineering) సరైనదని దేవతలు చెప్పడం అతనికి గుర్తుంది.

     అనుకున్నట్టుగానే, ఋషులు 5 సంవత్సరాలు శ్రమించి, విరుగుడు తయారుచేసారు. అది ఒక Bacteria. దానిని ప్రాణి సంబంధితం (Organic) కాని వస్తువు దేనిపైన ఐనా వదిలితే, క్షణాలలో దానిని తిని, హాని కలుగజెయ్యని వాయురూపం లో విడిచిపెడుతుంది. చూసే కళ్ళకి అక్కడున్న వస్తువు క్షణాలలో మాయం అయ్యినట్టు అనిపిస్తుంది. ఐతే దానిని పర్యావరణం లోనికి వదిలేముందు, ఎక్కడైనా ఒక జనావాసం లేని ప్రదేశంలో పరీక్షించాలి (Field testing). అందుకే, దానికి ధాన్య కటకం నించి సముద్రంలో 180 యోజనాలు (సుమారు 3500 KM) దూరంలోఉన్న ఒక నిర్మానుష్యమైన దీవిని ఎంచుకున్నారు.

    ఆ bacteria నీటి temperature/తేమ లో మాత్రమే మనగలదు. ఐతే, ప్రాణి సంబంధితం కాని వస్తువు ఉన్నంత వరకూ భూమి పైన అయినా దానిని తిని జీవించగలదు. ఆ తరువాత మాత్రం నేల పైన జీవించలేదు. దీవి చుట్టూ నీటిలో ఒక మోస్తరు మందపాటి గొడుగు మాదిరిగా ఉంటుంది, అంతే. జాగ్రత్తగా దానిని తీసుకుని ఆ దీవి లోనికి ప్రవేశించారు, అర్జునుడితో పాటు మునులు, కొందరు పనివాళ్ళు. పరిస్థితులను చూసి, దానిని విడిచిపెట్టారు మునులు. వారి మాట మీద ఆ రాత్రి అక్కడే నిద్ర చేసి, తరువాతి రోజు బయలుదేరడానికి నిశ్చయించారు. 

    ఐతే, విధి రాతని ఎవ్వరూ మార్చలేరు. ఆ రోజు అక్కడ చేసిన ప్రయోగం వికటించింది. చిన్న చిన్న పురుగులను తినే, ఒక చెట్టు (లక్షల సంవత్సరాల క్రితం ఉండేది, ఇప్పుడు అంతరించిపోయింది), మనుషులని తినేదిగా మారిపోయింది. దాని శాఖలనించి అతి కష్టం మీద బయటపడ్డారు మునులూ, పనివాళ్ళు. ఈ విషయం తెలుసుకొన్న అర్జునుడు, ఇంక ఈ ప్రయోగాలను ఆపు చెయ్యమని ఆదేశించాడు. మరునాడు తెల్లవారుతూనే, అక్కడినించి పయనమయ్యారు వాళ్ళు. 

    రోజులు గడిచాయి. నెలలు గడిచాయి, నెలలు సంవత్సరాలయ్యాయి. అర్జునుడికి, ఇంకొకసారి ప్రయత్నించే వీలు చిక్కలేదు, ఈ లోపున అన్నగారు చెప్పినట్టు అశ్వమేధాలు, అన్ని చేస్తూనే వున్నాడు. ఇలా చూస్తుండగానే, అన్న గారు శ్రీ కృష్ణుడికి మాట ఇచ్చిన కాలం గడిచిపోయింది. చక్రవర్తి యుధిష్ఠిరుని ఆజ్ఞ మీద, అర్జునుడికి కూడా ఆయనని అనుసరించి మహాప్రస్తానం సాగించక తప్పలేదు. ఏమి చేస్తాం, కోరికలు తీరకపోతే మరుజన్మ ఉంటుందని, ఉండాలని తెలుసు, మోక్షసాధన యందు మనసు లగ్నం కాదని తెలుసు, కాని దేవతలకు ఇచ్చిన మాట తప్పడం ఇష్టం లేదు. అంతా ఆ కృష్ణ పరమాత్ముడే చూసుకుంటాడు.

-- (సశేషం) -- 

అర్జునుడు - X

    అర్జున్ కళ్ళు తెరిచి చూసాడు. నిద్ర నించి అప్పుడే లేచిన తనకి, పక్కనే పడుకున్న శైలజ కనిపించింది. తన కళ్ళల్లో నీళ్ళని తనకి తెలియకుండానే తుడుచుకున్నాడు అర్జున్. అర్జునా! కేక మళ్ళీ వినిపించింది. సందేహం లేదు, రాజ గురువుది, ఆ కేక. ఈ లోపులో ఒక బాణం రివ్వున ఎగసి, తన వెనుక  ఉన్న గోడకి గుచ్చుకుంది. శైలజ దిగ్గున లేచింది.

    కత్తి, డాలు తో, యోధుని get-up  లో బయటికి వచ్చాడు అర్జున్. కోట గోడల దగ్గర, ద్వారం వద్ద ఉన్న సైనికులు బాణాల కి మరణించారు. ఎదురుగా చెక్క మరియు రాతి weapons  తో ఉన్నారు, ఫిలిప్పీన్స్ సైనికులు. పున్నమి చంద్రుని వెలుగులో, ఎత్తైన ఆ కోట నించి  బాణాలని తప్పిస్తూ, కిందకి దిగుతూ వస్తున్నాడు అర్జున్.

    వస్తూనే, తన కత్తి వేటుకి ఇద్దరిని చంపాడు అర్జున్. ఇంకా సైనికులు చాల మంది ఉన్నారు. ఫిలిప్పీన్స్ సైనికులని చంపుతూ వస్తున్నాడు అర్జున్. అప్పటికే చాలా మంది దీవి లోని వాళ్ళు చనిపోయారు నిద్ర లో ఉన్న వాళ్ళని అలాగే చంపేశారు వచ్చిన సైనికులు. చిన్న పెద్ద ముసలి ముతక తేడా లేకుండా అందరూ ఊచ కోత అయిపోయారు.

    మనసు నిండా బాధతో, అందరినీ తన కత్తికి ఎరగా వేస్తున్నాడు అర్జున్. అంతా అయిపొయింది. రాజ గురువు తో  సహా అందరూ, ఆ సైనికుల బాణాలకి బలి అయ్యారు. దీనికితోడు, రాజ గురువు తపోశక్తికి ఇంత కాలం ఆగిన, ఆ మాంసం తినే చెట్టు, ఇంకా చనిపోయిన వాళ్ళ bodies ని లోపలకి లాక్కుంటోంది. ఇంకెంతో సమయం ఆ దీవిలో ఉండటం మంచిది కాదు.

    అందరినీ చంపిన అర్జున్ కాలిని ఎవరో పట్టుకున్నారు. పడిపోబోయి నిలదొక్కు కున్న, అర్జున్ వెనక్కి తిరిగి చూసాడు. అది రాజ గురువు చెయ్యి. కోన ఊపిరితో ఉన్న అతను, అర్జున్ సహాయంతో కొద్ది గా లేచాడు. అర్జున్ కళ్ళల్లో నీళ్ళు. ఆ దీవి ప్రజానీకాన్ని తన వారుగా చూసాడు అర్జున్, తను చెయ్యగలి గింది చేసాడు, కాని ఈ రోజు తనంటే ప్రేమ చూపిన ఇక్కడి వాళ్ళు ఒక్కరూ మిగల లేదు. పల్లె జనం అమాయకత్వం, తన మీద వాళ్ళ నమ్మకం అన్నీ వమ్మయి పోయాయి ఈ రోజు.

    చూస్తుండ గానే, అర్జున్ నుదుటి మీద, విభూతి, తన చేతిలోనిది పెట్టాడు రాజ గురువు. ఏదో మంత్రాలు చదువుతున్నాడు, పెట్ట గానే అర్జున్ కి ఎదో కరెంటు ఒంట్లో ప్రవహించినట్టు అయ్యింది. వెనక్కి పడిపోయాడు అర్జున్. రాజ గురువు ఆఖరి శ్వాస విడిచాడు.

- 2 -
    కొంత సేపటికి అర్జున్ లేచాడు. తీవ్రమైన వాన పడుతోంది. అర్జున్ లేవ గానే ఆగిపోయింది. అర్జున్ పైకి లేచాడు. తల కొంచెం నెప్పి గా ఉంది తల పట్టుకున్నాడు. వాన వెలవడం తోనే, మాంసం తినే చెట్టు కొమ్మలు మళ్ళీ విరుచుకు పడుతున్నాయి. మిగిలిన శవాలని అవి లాక్కుంటున్నాయి . అర్జున్, ఊగుతూ తల పట్టుకుని నడుస్తున్నాడు.

"శైలజ, కరక్టే, శైలజ", ఎలా ఉందొ ఏమిటో. ఎదో trance లో ఉన్నట్టుగా పరిగెడుతూ కోట మెట్లు ఎక్కుతున్నాడు అర్జున్.

- 3 -
    కొంత సేపటికి స్పృహ కోల్పోయిన శైలజ ని రెండు చేతులతో పట్టుకుని, కిందకి వచ్చాడు అర్జున్. అర్జున్ పరిగెడుతున్నాడు, తపోశక్తి కా అన్నట్టు, అతని దగ్గరికి వస్తే కాలిపోతున్నాయి ఆ కొమ్మలు. దీవి వదలి పోవాలి, ఇంక తప్పదు. ఈ మొక్కలు రాజ గురువు చావుతోటే బలం పుంజుకుంటున్నాయి. దీవి వదలి శైలజ తో పరిగెడుతున్న అర్జున్ వెనుకగా ఆ దీవి మొత్తం ఆక్రమించు కుంటున్నాయి ఆ మొక్కలు. అన్ని ఇళ్ళల్లోను, దీపాలు ఆరి పోతున్నాయి

    ఫిలిప్పీన్స్ సైనికులు వచ్చిన చెక్క బోట్లలో ఒక దానిని తీసుకున్నాడు అర్జున్. శైలజ ని ఆ అర్ధ రాత్రి ఎక్కించుకుని ఆ బోటు నడుపుతూ వెళ్ళాడు అర్జున్. కొంత దూరం వెళ్ళిన అర్జున్ కి కనిపించింది, దీవి లో తన ఎత్తైన కోటలోని దీపం చివరి గా ఆరిపోవడం. దీవి అంతటినీ ఆక్రమించాయి ఆ మాంసం తినే మొక్కలు. వాటి ధాటికి, దీవిలోని బాక్టీరియా సైతం అంతరించింది. మిగతా ప్రపంచం లో కొన్ని లక్షల సంవత్సరాల క్రితం అంతరించిన ఆ మొక్క ఆ దీవి లోని బాక్టీరియా ని నాశనం చేసింది.

- 4 -
    అక్కడికి కాస్త దూరం లో ఉన్న ఒక దీవి మీదకి వెళ్లారు వీళ్ళు.

- 5 -
    ఆ బిల్డింగ్ అంతా కోలాహలం గా ఉంది. లోపల మిలిటరీ దుస్తులు ధరించిన చాలా మంది మగ వాళ్ళు, గౌన్లతో ఉన్న ఆడ వాళ్ళు ఉన్నారు. ఏదో పార్టీ లా ఉంది. ఫిలిప్పీన్స్ అధ్యక్షుడు, రఘునాథ్, సొన్వక్ అందరూ ఉన్నారు. అధ్యక్షుడు రఘునాథ్ ని అందరికీ చూపిస్తున్నాడు. రఘునాథ్ జోక్స్ వేస్తూ అందరితో మాట్లాడుతున్నాడు కాసువల్ గా.

    మొత్తానికి ఈ టెక్నాలజీ (ఆన్వస్త్రాలని నాశనం చేసే వైరస్) ని చాలా ఎక్కువ మొత్తానికి రష్యా దేశానికి అమ్మడానికి నిశ్చయించారు. అందుకు కొనుక్కునే delegates, రష్యా వాళ్ళు, రష్యన్ ఆర్మీ కి చెందిన, ఉన్నత మిలిటరీ ఆఫీసర్ గోర్ స్కీ.  అక్కడే ఉన్నారు. దీనంతటికీ మూలం రఘునాథ్ కాబట్టి అతనికి, "King's gallantry Award", ఫిలిప్పీన్స్ దేశం లోనే గొప్పదైన మెడల్ ఇస్తున్నారు. అందుకే ఈ పార్టీ.

    చివరికి ఆ మెడల్ ఇచ్చే టైం వచ్చింది. Announcement, మధ్యలో "Mr. రఘునాథ్" అని వినిపించడంతో, అందరూ చప్పట్లు కొట్టారు. రఘునాథ్ నవ్వుతూ dais మీదకి ఎక్కాడు. ఫిలిప్పీన్స్ అధ్యక్షుడు, రఘునాథ్ ని కావలించుకుని, గోల్డ్ మెడల్ వేసాడు.

అధ్యక్షుడు: (మైక్ దగ్గరగా) ఫిలిప్పీన్స్, నెంబర్ 1... (చెయ్యి పైకెత్తాడు, జై కొడుతున్నట్టు. అందరూ స్రుతి కలిపారు. తర్వాత చిన్న నిశ్శబ్దం).

ఆ నిశ్శబ్దం లో అందరూ రఘునాథ్ కేసు చూస్తున్నారు.

రఘునాథ్: To Philippines, (Toast చేస్తున్నట్టు, తన చేతిలోని వైన్ గ్లాస్ పైకెత్తి తాగాడు, అందరూ అదే చేశారు).

రఘునాథ్: (స్పీచ్ కంటిన్యూ చేస్తూ) చాలా మంది అడుగుతూ ఉంటారు, ఇండియా మీ దేశం కదా అని, కాని నేను పుట్టింది ఇండియా అయినా, నాకు తిండి పెట్టింది ఫిలిప్పీన్స్. ఇండియా నా దేశం కాదు, నిజానికి ఫిలిప్పీన్స్ కూడా నా దేశం కాదు. (అధ్యక్షుడితో సహా అందరికీ కళ్ళు తిరుగుతున్నట్టు ఉన్నాయి ...).

రఘునాథ్: (టోన్ పెంచి), ఎవడు చెప్పాడ్రా ఫిలిప్పీన్స్ నంబర్.1 అని, (అందరికి ఒళ్ళు నీలం గా మారడం మొదలైంది ...) ఇప్పుడు మన దగ్గరే కొంటారు, రేపు మనల్ని బతక నివ్వరు, అదే పెట్టి మననే కొడతారు (చావు బతుకుల మధ్య ఉన్న గోర్స్కి ని చూపిస్తూ అన్నాడు). అయినా ప్రపంచ దేశాల మధ్య శాంతి ఒక బూటకం, అది ఉండదు, ఉన్నా నేను ఉండనివ్వను.

రఘునాథ్: ఫిలిప్పీన్స్ నెంబర్ 1 యేరా, నెంబర్ 1 యే. కాని ఆ నంబర్ 1 దేశానికి, రాజు ఎవరో తెలుసా, నేను. (తన కేసి చూపిస్తూ, వేలుతో ...). (Dais  దిగుతూ, మళ్ళీ తనే, ఇది నంబర్ వన్నె, కాని మిగతా వన్నీ జీరోస్, అంతే.) విష ప్రయోగం తో చాలా మటుకు ఫిలిప్పీన్ జనరల్స్ ని చంపి, గద్దెనెక్కాడు రఘునాథ్.

- 6 -
    ఆ దీవిలో ఒకరి సహాయంతో శైలజ ని డాక్టర్ దగ్గరికి తీసుకు వెళ్ళాడు అర్జున్. ఐప్పుడు శైలజకి బాగానే ఉంది, పడుకుని మాట్లాడుతోంది, స్పృహ లోకి వచ్చింది. మళ్ళీ వాన మొదలైంది. డాక్టర్ తో upstairs లో శైలజని ఉంచి, మందుల కోసం కిందకి దిగాడు అర్జున్. అప్పుడే టీవీ లో ఏదో వస్తోంది. టీవీ లో రఘునాథ్...

రఘునాథ్: I am the new dictator of Philippines, నేను ఫిలిప్పీన్స్ దేశానికి కొత్త రాజుని. ఫిలిప్పీన్స్ కే కాదు, ఈ యావత్ ప్రపంచానికి నేనే రాజుని. నా మాట విని, నేను చెప్పిన డబ్బు ఇవ్వడానికి ప్రపంచ దేశాలు అన్నీ రెడీ అవ్వండి. లేదా మీ దేశం లో ఒక్క ప్రాణి కూడా మిగలదు, ఈ రాత్రికి శాంపిల్ గా నాలుగు దేశాలని నాశనం చేస్తున్నాం, అవి ఏమిటి అనేది ఇంకో గంట లో మీకు తెలియబోతోంది. (Communication cut అయ్యింది).

ఇది వింటున్న అర్జున్ తో ఒక ఫిలిప్పీన్స్ దేశస్తుడు, ఆ టీవీ దగ్గరి వాడు,

ఫిలిప్పీన్స్ వాడు: ఇతనే మా కొత్త పాలకుడు, ఇతని పేరు రఘునాథ్. పిచ్చివాడు, అమెరికా లాంటి పెద్ద పెద్ద దేశాలపై కయ్యానికి కాలు దువ్వుతున్నాడు. ఇతనితో పాటు, మా దేశం నాశనం అవుతుందేమోనని భయం గా ఉంది. (భయం కూడిన కళ్ళతో అన్నాడు)

ఇది విన్న అర్జున్ వెంటనే, పరుగు పెట్టి, సముద్రం వేపు వెళ్ళాడు. ఒక్క ఉదుటన సముద్రం లో దూకి, ఈత కొట్టడం మొదలు పెట్టాడు.

- (సశేషం) -

చంద్ర స్పర్శ - II

        రఘుపతి కి ఇంటి నించి ఫోన్ వచ్చింది.

రఘుపతి భార్య: ఏమండి, ఇవాళ మీ పుట్టిన రోజు మరిచిపోయారా?

రఘుపతి: (తల మీద చేతితో రాస్తూ ...) అరె, పని హడావిడిలో మర్చిపోయాను.

భార్య: మీరు మర్చి పోతారని నాకు తెలుసండి. అందుకే ఆంజనేయుడి ప్రసాదం, తాయెత్తు బాగ్ లో ఉంచాను. తీసుకుని, చేతికి కట్టుకొండే? (చెప్పింది)

రఘుపతి: రాజీ, నాకివన్నీ ఇష్టం ఉండవని నీకు తెలుసు కదరా. ఆంజనేయ స్వామి ప్రసాదం అంటే ఒకే, ఇంకా ఈ తాయెత్తు లేమిటి, చిన్న పిల్లల్లాగా?

భార్య: కట్టుకోండి లేదంటే నామీద ఒట్టే. (చెప్పేసింది).

రఘుపతి: నీకు నామీద ఉన్న concern  కి ఒకే అనుకో, కానీ, ఈ జాతకాలు, తాయెత్తులు, నాకు ఇష్టం ఉండవు నీకు తెలిసినదే కదా.

భార్య: మీదంతా వితండ వాదం. అయినా, ఎక్కడెక్కడో ఉంటారు, ఏవేవో కేసులంటారు, మన జాగ్రత్త లో మనం ఉండాలి కదండీ.

రఘుపతి: అంటే ఇప్పుడు ఏమిటి రాజీ, నా revolver నాకు హెల్ప్ చెయ్యదా ఏమిటి, నా ట్రైనింగ్ నా చదువు అన్నీ ... (ఇంకా ఏదో చెప్తున్నాడు).

భార్య: అబ్బ ఊరుకోండి. అయినా చెప్పిన జాతకం లో ఎన్ని జరిగాయి మనకి, అన్నీ మర్చిపోయారా.

రఘుపతి: (నిట్టూరుస్తూ...) అంటే, ఏమిటి, ఈ తాయెత్తు నేను కట్టుకోవాలి, అంతే కదా! ఓకే (కట్టుకుంటూ)

భార్య: Good boy!

రఘుపతి: నీకోసమే కట్టుకున్నాను రా, అయినా మన ఫ్యూచర్ మనకే తెలియదు ఇంకా ఎవడికో ఎలా తెలుస్తుంది చెప్పు!

- 2 - 

వల్లి (పిచ్చి, ప్రేమ, కథ)

టీవీ 19 న్యూస్ లో వస్తోంది. Live గా అవార్డ్ ల హాల్ ముందు నించి కవర్ చేస్తున్నారు.

టీవీ 19: జానపద కళా ప్రపూర్ణ, జానపద కథల సామ్రాట్, గోల్డెన్ హాండ్ "సాహితి వర్మ" గారు, ఇప్పుడే వస్తున్నారు. ఆయన కారు బంజారా హిల్స్ దాటిందని ఇప్పుడే అందిన వార్త. కేంద్ర ప్రభుత్వం ఇచ్చే పద్మ శ్రీ అవార్డ్ కి, ఆయన ఎంపిక అవ్వడం ముదావహం. ఈ లోపులోనే ఆయన రాసిన కథకి, ఎనిమిది నంది అవార్డులు రావడం నిజంగా, గొప్ప విషయం. ఈ విషయం పైన మీ కామెంట్స్ ఏమిటి? (స్టూడియో కి కాలు transfer  చేస్తూ అంది ...)

స్టూడియో: నిజంగా, మన తెలుగు కథల్లో మనదనేది, తగ్గిపోతోంది, ఇప్పుడు పరిస్థితి ప్రకారం చూస్తె, అసలు తెలుగు కథలు తెలుగు లాగానే ఉండటం లేదు. అటువంటి సమయం లో, మళ్ళీ ఆ పాత "కత్తి కాంతారావు" ని తెర మీద ఆవిష్కరించడం అనేది, చాలా గొప్ప విషయం. దాంతో పాటుగా, మంచి viewership, మంచి అవార్డులు ఒకే సారి, ఆ..., కొట్టెయ్యడం అనేది, చాలా గొప్ప విషయం. నిజంగా వర్మ గారు, మన తెలుగు వాడని చెప్పుకోవడానికి నేను చాలా గర్వ పడుతున్నాను.

-- 2 --

టీవీ 19: అలాగే ఇప్పుడు వర్మ గారు వచ్చేసారు. ఆయననే అడుగుదాం. (కారు దిగిన వర్మ తో ...)

టీవీ 19: వర్మ గారు, "what is your secret of success?"

వర్మ: నవ్వుతూ, మా అమ్మా నాన్నల ఆశీర్వాదం, తెలుగు ప్రజల ఆకాంక్ష, (ఈ మాట వింటూనే అక్కడ ఒక పెద్ద roar  వినిపించింది), నా నిరంతర ఆపేక్ష (ముగించాడు).

టీవీ 19: (ఇంక ముగిస్తూ) చూసారు కదండీ, ఇది మన తెలుగు ముద్దు బిడ్డ వర్మ గారి అంతరంగం. చూస్తూనే ఉండండి టీవీ 19, మీ ఫేవరెట్ న్యూస్ చానల్.

-- 3 --

అవార్డులు అయ్యాక, జనాల హర్ష ధ్వానాల మధ్య, కారు ఎక్కి కూర్చున్నాడు వర్మ. కారులో ఉన్నాడు మామ, తనకి వరసకి మామయ్య అవుతాడు. నేనే తెచ్చి ఇంట్లో పెట్టుకున్నాను అని, అందరితోటి చెబుతాడు వర్మ. కానీ, అవకాశాల కోసమని హైదరాబాద్ వచ్చిన మామని ఒక ఘోస్ట్ రైటరు గా, ఉపయోగించుకుంటున్నాడని ఎవరికీ తెలియదు. ఇందాకా చెప్పిన "ఆ తెలుగు ప్రజల ఆకాంక్ష" డయలాగు కూడా మామ రాసిందే. ఎప్పుడు అదో నవ్వు నవ్వుతూ ఉంటాడు మామ,  టీవీ వాళ్లకి కూడా ఇదే చెప్తాడు వర్మ.

వర్మ: చంపేస్తున్నారు, చూసావు కదా. (చేతి వేళ్ళు దగ్గరగా పెట్టి, అక్షింతలు వేస్తున్నట్టు) అతి చిన్న వయసులోనే పద్మశ్రీ సంపాదించిన వర్మ గారు (నవ్వుతున్నాడు. ఒకింత గొప్పగా నవ్వుతున్నాడు. మామ కూడా అదో రకం గా నవ్వుతున్నాడు)

వర్మ సంపాదించిన ఆస్తి, ఒక 1000 కోట్లు ఉంటుందని తెలిసిన వాళ్ళు అంటారు, కాని నిజం ఏమిటో ఎవరికీ తెలియదు. అతనికి చాలా మంది ఘోస్ట్ రైటర్స్ ఉన్నారని, అన్నారు కొందరు, కాని ఎవరికీ ఆధారాలు దొరక లేదు.
అతనికి అంత సీను లేదని అన్న వాళ్ళూ ఉన్నారు, వాళ్ళు చివరికి ఇండస్ట్రీ లో బేరాలు లేక ఇంటికి పోవాల్సి వచ్చింది. మొత్తానికి అతని సీక్రెట్ ఏమిటో ఎవరికీ తెలియదనే చెప్పాలి.

-- 4 --

కారు లో అందరూ నవ్వుతున్నారు. వర్మ అయితే చాలా నవ్వుతున్నాడు, మామ నవ్వు షరా మామూలే. ఇంతలో వర్మ ఫోను రింగు అవుతోంది. వర్మ ఫోను తీసాడు.

వర్మ: (నవ్వు గొంతు తోటి) హలో...!

అవతలి వైపు: నాకు నీ సీక్రెట్ తెలుసు.

అది వింటూనే వర్మ మొహంలో రంగులు మారాయి.

వర్మ: (మరొక్క సారి కన్ఫర్మ్ చేసుకుందామని) హలో, హలో!

అవతలి వైపు: నాకు నీ రహస్యం తెలుసు,

వర్మ: ఏమిటి నువ్వు మాట్లాడు తున్నది ఏమి అర్ధం కావటం లే... (పక్కనే ఉన్న మామ కేసి చూస్తూ, ఎవరికీ తెలియకూడదని లో- వాయిస్ లో ...)

వర్మ పూర్తి చేసే ముందే అవతలి వైపు నించి,

అవతలి వైపు: ఒక అమ్మాయి. ఒకే ఒక అమ్మాయి. ఒక అమ్మాయి, పేరు చెప్పనా! ఆ?

వర్మ: (ఈ సారి గట్టి గొంతు తోటి) వద్దు.

అవతలి వైపు: అలా రా దారికి. నేను చెప్పిన చోట, చెప్పినప్పుడు కాలు, అంటే, ఓకేనా!

వర్మ: ఓకే!

అవతలి వైపు: (ఎదో చెప్పాడు)... ఇప్పుడు ఫోన్ పెట్టేయ్, ఒకే!


వర్మ: ఓకే!

మామ ఎప్పటిలా నవ్వుతూనే ఉన్నాడు, వర్మ మొహం లోనే నవ్వు లేదు. ఎలాగో ఇంటికి చేరాడు వర్మ.

(సశేషం)

చంద్ర స్పర్శ - I

    నిశ్శబ్ద నిశీధి లో, ఒక శిల ఆకాశాన్ని చీల్చుకుంటూ నేల మీద పడింది. అది ఆంధ్రప్రదేశ్ లోని దేవరకొండ గ్రామం.  నిశ్శబ్దం గా ఆ శిల ఆ రాత్రి పడటం, ఎవరూ గమనించలేదు. అప్పుడు సమయం అర్ధ రాత్రి  పన్నెండు కావస్తోంది. అది చంద్ర శిల. చంద్రుడి ఉపరితలం నించి వచ్చినది కాదు, చంద్రుని అంతర్భాగం లోనిది, లేత నీలి రంగులో ప్రకాశిస్తోంది అది.

    ఆ పక్కనే ఒక పూరి గుడిసె ఉంది, అందులో నించి ఒక  చిన్న పిల్లవాడు (8 years  ఉంటాయి).  నిద్ర కళ్ళతో బయటకి వచ్చాడు ఆవులించుకుంటూ. ఇంటి గోడ వైపుగా తిరిగి, ఒంటేలుకి వెళ్తున్నాడు. నిశ్చలమైన ఆ రాత్రిలో, కీచురాళ్ళ అరుపులు తప్ప అక్కడ శబ్దం లేదు. ఒంటేలు, గోడ  మీద పడి, వంకరలు తిరుగుతూ, నేల మీద వెళ్తోంది.

    సడన్ గా ఆ పిల్లవాడి కళ్ళు ఎర్రబారాయి. ఇతని వెనుక దూరం లో ఉన్న ఆ శిల, గాలిలో కొంచెం ఎత్తులో ఎగురుతున్నట్టు నిలబడి ఉంది. సరిగ్గా ప్రకాశిస్తున్న చంద్రుడు, అటు వైపు కనిపించాడు. ఆ శిల నించి కరెంటు లాగా వస్తోంది, నేల మీదకి. సరిగ్గా ఆ కింద నించే వెళ్తోంది, ఇతని ఒంటేలు.

    మారు మాట్లాడకుండా అతడు, జిప్ క్లోజ్ చేసుకుని ఇంట్లోకి దూరాడు. చిన్న నవ్వు కనిపిస్తోంది అతని మొహంలో.

-- 2 --

    తెల్లవారింది, ఈ రోజు దశమి, విజయ దశమి, దసరా రోజు. ఈ వూరి వారికి చాలా special  ఈ రోజు. ఊళ్ళో సగం మంది ఎవరితోనూ మాట్లాడటం లేదు అట.వాళ్ళందరూ secret  గా ఏదో చేస్తున్నారని, కొంతమంది అనుకుంటున్నారు, ఛలోక్తి గా. అయితే వాళ్ళ కళ్ళు ఎర్రబడటం, ఎవరూ గమనించ లేదు అనుకుంటా.

    మెల్లగా సాయం సమయం అవుతోంది, ప్రపంచం నిద్ర పోవటానికి  సిద్ధం అవుతోంది. ఆ పల్లెలో ఇంకా తెల్లవారినట్లే ఉంది. అందరూ, లేచే ఉన్నారు. అక్కడక్కడా మీటింగులు జరుగుతున్నాయి. వాటిల్లో, కర్రలతో ఎలా కొట్టుకోవాలో ఆలోచిస్తున్నారు. అవును మరి, ఇది దేవరకొండ. ప్రతి సంవత్సరం ఇక్కడ, విజయ దశమి నాడు, ఈ వూరి వాళ్ళు పక్క వూరి జనాలు కర్రలతో కొట్టుకునే ప్రదేశం ఇది.

-- 3 --
అప్పుడు సమయం రాత్రి ఒంటి గంట. అంబులెన్సుల మోతతో ఆ ప్రదేశం మార్మోగి పోతోంది. బుర్రలు పగిలి రక్తాలతో ఉన్నారు, ఆ పక్క ఊరి వాళ్ళు. దేవర కొండ జనాలు, పక్క ఊరి వారిని చితక కొట్టారట. చిన్న పిల్లలూ, పెద్దలూ అందరూ పాల్గోన్నారు, దేవరకొండ తరపున. ఇది విచిత్రమే అయినా ఒక్క పిల్ల వాడికి కూడా దెబ్బలు తగలలేదు, విచిత్రం గా.

పోలీసులు గన్ లతో ఉన్నారు. దేవర కొండ వాళ్ళు అందరినీ, పట్టుకుని, జీపుల్లో ఎక్కిస్తున్నారు. అందరూ స్వచ్చందం గానే ఎక్కుతున్నారు జీపులు. ఈ రాత్రికి, దగ్గరలోని ఒక ఊళ్ళో పోలీసు స్టేషన్ లో పెట్టారు, రేపు పొద్దున్న కర్నూలుకి తరలిస్తారట.

కొంత సేపటికి, అక్కడ చెవిలో నులుముకుంటూ ఒక పోలీసు వచ్చాడు, అతడిని చూసి అందరూ సాల్యూట్ చేస్తున్నారు. కళ్ళతోనే పుచ్చుకుంటూ, నడుస్తున్నాడు అతను. మూడు షర్టు బటన్ల ని తీసేసి, గుట్కా నములుతూ,  చాలా రఫ్ గా ఉన్నాడు. వీళ్ళందరినీ చూస్తూ, పనులని చూస్తున్నాడు అతను.

ఎందుకో నవ్వుతూ జీపు ఎక్కుతున్నఒకడి కాలరు పట్టుకున్నాడు పోలీసు. వాడికి ఎడా పెడా రెండు ఇచ్చాడు, అయినా వాడు నవ్వు ఆపలేదు. ఈ సారి మూతి మీద ఇచ్చాడు, అయినా ఆపలేదు వాడు. "పిచ్చేమో సార్ " వెనకాల కానిస్టేబులు అన్నాడు.

పోలీసు: (నోట్లో రక్తం కారుతున్న వాడిని చూసి) లేదు లేదు, ఉత్త acting. నాలుగు తగిలిస్తే వెంటనే కక్కుతారు నిజం. (హాండ్స్ ఫోల్డు చేసుకుంటూ అన్నాడు).

వాడు మాత్రం, జీపెక్కి నవ్వుతూనే కూర్చున్నాడు. వాడి పళ్ళు, రక్తం తో నిండి ఉన్నాయి, వికృతం గా కనిపిస్తున్నాయి.

-- 4 --

మర్నాడు పొద్దున్న, 3 మినీ బస్సులలో వచ్చారు అక్కడికి. రఘుపతి, CID inspector, ఆన్ స్పెషల్ డ్యూటి, అక్కడికి రావడం జరిగింది. వస్తూనే, మన ఇన్స్పెక్టర్ తో,

రఘు: నాకన్ని డీటైల్స్ కావాలి. అసలీ సంఘటన ఎలా జరిగిందో, ఎవరికీ ఎలా నష్టం జరిగిందో అన్నీ కావాలి. ఇంకోటి, ఆ వూళ్ళో, పేరు ఏమిటి అన్నావు ...

Inspector: దేవర కొండ సార్! (నోట్లో కిళ్ళీ నములుతూ, చేతులు దండ కట్టుకుని అన్నాడు).

రఘు: ఆ కిళ్ళీ ఏమిటి అసహ్యంగా, ఉమ్మేయ్! (కళ్ళు చిట్లించి అన్నాడు. వెంటనే ఉమ్మేశాడు inspector).

రఘు: (మళ్ళీ తనే ...) అదే దేవరకొండ. ఆ వూళ్ళో ఇంత క్రితం ఇలాంటి వేమైనా జరిగాయా, ఎప్పుడు, ఎక్కడ, ఇలాంటి వన్నె నాకు కావాలి.

రఘు: (కొంచెం సేపు తర్వాత ...) ఆ, ఒక్కటి మరిచిపోయాను. ఇక్కడ, ఒక మంచి డాక్టరు ఎవరు ఉన్నారు.

Inspector: ఇక్కడంటే కష్టం సార్, కర్నూలు పోవాలి అంతే! (చేతులు కట్టుకుని చెప్పాడు).

(సశేషం ...)

"చంద్ర స్పర్శ" (Curtain Raiser)

ఇంక లాభం లేదు, నేను చాలా కాలం నించి అనుకుంటున్న కధ "చంద్ర స్పర్శ" ని present  చెయ్యవలసిందే, ఇంకా ఆగితే, దీన్ని ఎదో దానికి కాపీ అంటారు. మరి six  లాంటి సినిమాలు వస్తున్నాయి కదా. ఓకే.

చంద్ర స్పర్శ, గ్రహాలకి మనుషులకి ఉన్న సంబంధాన్ని ప్రెసెంట్ చేసే కధ. ఇలాంటివి చాలా వచ్చినా, ఒక scientific angle లో కదని చెప్పడం ఇందులో కొత్త విషయం. అసలు జాతకం అంటే ఏమిటి, ఒక జాతకం ఉన్న వాళ్ళు, ఒక రకం ముత్యాలో, రత్నాలో ఎందుకు ధరించాలి, ఇలాంటి విషయాలని కల్పనని జోడించి, ఒక explanation (వివరణ) ఇవ్వడానికి ప్రయత్నించే కదాంశమే "చంద్ర స్పర్శ". ఇలాంటి full-length కథ జాతకాల మీద రాలేదు, ఇప్పటి వరకు. దానికి కాస్త suspense  జోడించి చెప్పే నా సరి కొత్త ప్రయత్నమే "చంద్ర స్పర్శ". మీరంతా enjoy  చేస్తారని ఆశిస్తూ, "మీ సలాహుద్దీన్". 

Serial Killers - IV

గురూజీ: కుదరదన్నా నా! (కొంచెం కోపం గా)

తెంబి: యాణ్ (తనూ గట్టిగా)

గురూజీ: (ఏవో లెక్కలు వేస్తూ నోట్లో ఆలోచిస్తూ ఉండి, చెయ్యి అడ్డం గా తిప్పాడు. కళ్ళు మూసుకుని ఉన్నాడు).

తెంబి: (ఏదో ఆలోచించి) ఒణ్ మిణిట్! (తన భుజానికున్న గుడ్డ సంచీ లోంచి, ఇవాల్టి న్యూస్ పేపర్ తీసాడు).

అందులో, ఈ రోజు సుడోకు ఉన్న పేజి తిప్పాడు. మెల్లగా ఒక దాని తర్వాత ఒకటి పూర్తి చెయ్యడం మొదలు పెట్టాడు.     అయిదు నిమిషాల తర్వాత మొత్తం అంతా అయ్యింది. తర్వాత, ఉన్న తొమ్మిది చదరాల్లోను, మధ్య నంబరు circle  చేసాడు. వాటిల్తో ఏదో జ్యోతిష్యం లాగ గణించడం మొదలు పెట్టాడు. కొంత సేపటికి,

తెంబి: నోర్త్, ఇంద సాటైన్, డిల్లి ఇంద సాటైన్ (Saturn, శని). (Explain చేసాడు). జూపిటేయ్ (Jupiter, గురుడు) ఇంద ... (పెన్ను ఉన్న కుడి చెయ్యి పేపరు నించి పైకి లేపి, కుడి వైపు రెండు సార్లు ఊపాడు, ఈస్ట్ కి  వెళ్లాలన్నట్టు).

గురూజీ, కళ్లార్పి తల ఊపాడు.

ఇది చెప్పి తెంబి, నొసలు చిట్లించాడు, తర్వాత కళ్ళజోడు సవరించి, గురూజీ కళ్ళల్లో చూసిన తన కళ్ళు, కిందకి దించాడు. ఇదంతా చూసిన ముత్యాలకి మాత్రం ఏమి అర్ధం కాలేదు.

- 2 -
మొత్తానికి, హీరో సైకిలు మీద హై-వే మీదుగా హైదరాబాద్ నించి డిల్లీ వెళ్ళడం కాన్సిల్ అయ్యింది. అలా ఉత్తరం వైపు  వెళ్తే శని అట. తూర్పుకి వెళ్ళడం, వాస్తు ప్రకారం భేషని, గురూజీ, అండ్ తెంబి ప్రవచించడం జరిగింది. ఆల్రెడీ హీరోయిన్ను కోసమని డిల్లీ కి సైకిలు మీద వెళ్ళడం, ఒక నెల రోజులు లాగించారు, కాబట్టి, ఇప్పుడు కలకత్తా వెళ్ళడానికి మంచి కారణం కావలసి వచ్చింది. హై-వే మీద diversion పెట్టాలని తెంబి చెప్పిన సలహా అందరికీ నచ్చింది. (హై-వే under repair, ప్లీజ్ టర్న్ రైట్) పెట్టిన బోర్డుని, అక్కడ పెట్టారు. పక్కనే ఉన్న మట్టి రోడ్డు, చెట్ల గుబురు మీదకి మంచి diversion ఇచ్చారు.

జరిగిన ఎపిసోడులు already టీవీ లలోకి వెళ్ళిపోయాయి కాబట్టి, రూటు మార్చి, హీరో కలకత్తా వైపు, ఎక్కడికి వెళ్తున్నాడో తెలియకుండా వెళ్ళాల్సి రావడం జరిగింది.

- 3 -
ఇది జరిగిన తర్వాత, గురూజీ తెంబి అంటే ప్రత్యేకమైన ప్రేమ చూపించడం మొదలెట్టారు. "సుడోకు లో జ్యోతిష్యం" అనే ఒక గొప్ప ప్రక్రియని తనకి పరిచయం చెయ్యడం తో, తన సహోద్యోగి తెలివి తేటలపై, అపారమైన నమ్మకం వచ్చింది గురూజీకి. ఆ సంఘటన తలచుకున్నప్పుడల్లా ఆనంద భాష్పాలు వచ్చేవి గురూజీకి.

- 4 -
ఈ వార్త మొత్తం ఇంట్లో స్టాఫ్ అందరికీ తెలిసిపోయింది. ముత్యాలు, ఇంట్లో అందరికీ, పెద్ద గొంతికతో ఈ స్టోరీ చెప్పడం, అందరూ, (టీవీ unit తో సహా) తెంబి ని అభినందించడం జరిగాయి.

సత్తి రెడ్డి: సుడోకు తో జాతక మెట్ల చెప్తార్ర బై ...? 

నాయక్: ఏమో, నాకేం దెల్సు రా బై! (కొంచెం సేపాగి, హాలంతా చూస్తూనే ...) అసలు సుడోకంటే ఏంద్ర? (అసలు డవుటు చెప్పాడు)

సత్తి రెడ్డి: అయినా, పేపర్ల పక్కనే జాతకం ఉంటె, సుడోకు ఎందుకురా పూర్తి చెయ్యుడు?

నాయక్: (చిన్నగా నవ్వుతూ ...) ఏది జాతకమెక్కడ? చూపియ్?

సత్తి రెడ్డి: ఇదిగోరా భై! (సుడోకు పేజీలోనే ఉన్న జాతకం చూపించాడు).

నాయక్: ఇవాళేమి రాసిండో, చెప్పించుకోవాల. లాయరు బాబు ఉన్నడా ఏంది?