ఓ ... మై ఫ్రెండ్ (4.5/5)

ఈ సినిమా చాలా బాగుంది. ఒక delicate సబ్జెక్టు ని తీసుకుని, అంతే delicate గా దాన్ని హేండిల్ చేశారు, ఈ సినిమాలో. సబ్జక్టు ఏమిటంటే, ఒక మగ ఆడ, జీవితాంతం just friends గానే ఉండి పోవచ్చా? ఉంటె (లవర్సు కాదు), దాన్ని అందరూ ఎలా అర్ధం చేసుకుంటారు, etc... etc...

కధ విషయానికి వస్తే, ఇందులో హీరో, హీరొయిన్సు సిద్ధార్థ్, శృతి హాసన్, just friends అంతే. చిన్నప్పటి నించి, school days నించి కూడా వాళ్ళిద్దరూ మంచి ఫ్రెండ్స్. వాళ్ళిద్దరి మధ్య just friendship యే ఉందని, మనకి వాళ్ళ behavior, characterisation చూస్తె చాలు అర్ధం అవుతుంది. ఎక్కడా అడ్వాన్సు అవ్వడం గాని, ఒకరి గురించి ఇంకొకరు advantage తీసుకోవడం కాని ఉండదు, చాలా సింపుల్ friendship మాత్రమె ఉంటుంది వాళ్ళిద్దరి మధ్య.

ఇంకో మెయిన్ పాయింటు ఏమిటంటే, వాళ్ళిద్దరూ, ఆడా మగా అని కూడా అనుకోరు. కలిసినప్పుడు, కాళ్ళతో తన్నుకోవడం, శృతి ని ఒక scene లో సిద్ధార్థ్ పైకి ఎత్తి రౌండ్ గా తిప్పడం లాంటివి ఉంటాయి. వీళ్ళిద్దరూ, భుజాల మీద చేతులు వేసుకుని, వెళ్ళిన scenes ఐతే చాలా ఉన్నాయి సినిమా లో.

ఐతే, ఎక్కడా రియల్ గా వీళ్ళు శృతి మించరు, అది వేరే విషయం.

ఇలాంటి thick friends మధ్యలో, వాళ్ళ లవర్సు వస్తే పరిస్ధితి ఎలా ఉంటుంది, అనేది సినిమాలో మెయిను కధాంశం. రొటీన్ కధ లాగే, వాళ్ళు వీళ్ళని mis-understand చేసుకోవడం, వీళ్ళు జీవితాంతం కలవమని వాళ్లకి ప్రామిస్ చెయ్యడం, చివరికి వీళ్ళ friendship గుర్తించి వాళ్ళే వీళ్ళని కలపడం (కొంత టైం అయ్యాక), ఇవి మిగిలిన స్టొరీ లోని parts.

స్టొరీ పాతదే అయినా, దాన్ని treat చేసిన విధానం చాలా బాగుంది. ఎక్కడా సగం-సగం గా లేదు, అందరి characterisation అద్భుతం. పైగా, ఇలాంటి సినిమాలు (ఇలాంటి స్టొరీ ఉన్నవి) రావడం rare కాబట్టి, చూడచ్చు. కధలో వీళ్ళే కాకుండా, నవదీప్ (శృతి హాసన్ fiancee), మళ్ళీ హన్సిక (సిద్ధార్థ్ fiancee) ఉన్నారు. వాళ్ళలో, ఒక rich  and open-minded bachelor గా నవదీప్ కనిపిస్తాడు. ఎంత open-minded అయినా, వీళ్ళుఇద్దరినీ అర్ధం చేసుకోలేకపోతాడు.

ఐతే తన ఫీలింగ్స్ ని ముసుగులా తనలోనే ఉంచుకోకుండా, ఎక్కడికక్కడ అతను frank గా చెప్పిన తీరు చాలా బావుంది. At the same time, తనికెళ్ళ భరణి (సిద్ధార్థ్ తండ్రి), సిద్ధార్థ్ ని support చేసినప్పుడు, అతను అడ్డు చెప్పిన తీరు, "మీరు ఇంత చెప్పాకా కూడా ఇలా అనడం బావోదు", అంటూ start చేసి, చాలా నచ్చింది. ఎందుకంటే అతను చెప్పింది 100% కరెక్ట్. తన కొడుకు మంచి వాడని తండ్రిగా నమ్మినట్టుగా, ఒకడు తన భార్య ఫ్రెండ్ (మగాడు) మంచి వాడని నమ్మలేదు, అది చాలా natural.

హన్సిక కి పెద్దగా characterisation అవసరం లేదు, ఎందుకంటే ఆమెది ఒక మామూలు అమ్మాయి రోల్. అందులో తను బాగానే ఉ౦ది, ఆ పార్టు ఓకే.

ఒక practical తండ్రి లాగ తనికెళ్ళ భరణి, బాగా act చేసాడు. మ్యూజిక్ లో గిటారు ఎక్కువగా ఉంది, అది youthful గా ఉంటుందని పెట్టారో, మ్యూజిక్-డైరెక్టర్ కొత్త అవ్వడం వల్లో, లేదంటే సినిమాలో హీరో గిటార్-ప్లేయర్ అనో తెలీదు, మ్యూజిక్ బావుంది కాని. చాలా చోట్ల హీరో వాయించిన గిటారు బిట్స్ బావున్నాయి.

ఐతే, సినిమా మ్యూజిక్ లో వెరైటీ చాల important కాబట్టి, ఒక 5-6 సినిమాల తర్వాత, ఇది మారితే ఓకే. మ్యూజిక్ డైరెక్టర్ కొత్తవాడు, బెస్ట్ అఫ్ లక్ to him.

కెమేరా వర్కు బావుంది, కేరళా లో వీళ్ళ మధ్య clash వచ్చే scenes బాగా తీసారు. కామెడి, need not mention it.

ఇదంతా పాజిటివ్, సినిమా తప్పకుండా చూడచ్చు. ఐతే, ఇలాంటి themes కి వోటు వేసేటప్పుడు, కొంచం జాగ్రత్తగా ఉండాలి. First of all, ఈ సినిమాలో చూపించిన టైపు friendship చాలా తక్కువమందికి ఉంటుంది. ఇలాంటివి ఊహించుకుని, కొంతమంది normal life లో కూడా తాము ఇలాగే అనుకునే problem ఉంది కదా. అదే జరిగితే, వాళ్ళంత దురదృష్టవంతులు ఇంకొకరు ఉండరు. పైగా, సినిమాల్లో, ఒకటో రెండో మాంచి సినిమాలు రావడం, వాటిల్తో వచ్చిన ఫీల్తో ఇంకో పది చెత్త సినిమాలు (same అలాంటివి) తీసేయ్యడం, ఒక కొత్త ట్రెండు తెచ్చేయ్యడం మామూలే కదా.

అందుకే, ఈ సినిమా వల్ల వచ్చిన ఫీల్ని అట్టేపెట్టుకోండి, ఎక్కువగా ఇదవ్వద్దు. ఈ సినిమాలో ఇంకో విషయం. చిన్నప్పుట్నించి friends అయినా, teenage వచ్చినాకా కూడా, అలాగే ఉండే వాళ్ళు చాలా తక్కువ. ఇంకో విషయం, మనం ఎవరినైనా ప్రేమిస్తున్నప్పుడు, పెళ్లి చేసుకుంటున్నప్పుడు, friendship అడ్డు రాకూడదు. అది ఏ friendship అయినా సరే, ఎలాంటిదైనా సరే. సినిమాలో ఇది సరిగ్గానే తీసారు, కాని ఇలాంటివి base చేసుకుని, ఇంకో నాలుగు వెకిలి సినిమాలు రావని గారంటీ లేదు, అందుకే చెప్తున్నా. ఇంకోటి, friend ఎప్పుడు friend లాగానే కనిపించాలి, అంతే గాని ఒక అమ్మాయో, అబ్బాయో కనిపించ కూడదు. ఊరికే బిల్డ్-అప్పులిచ్చి, show చేసి, మళ్ళీ ఈ సినిమాలోలాగా friends మాత్రమె అంతే, అదో సుద్ధ అబద్ధం.

మొత్తానికి, చాలా మంచి సినిమా ఇది. చూస్తె చాలా బావుందనిపిస్తుంది. ఇందులో లవ్ పార్టు కూడా, ఏదో teenage లవ్వు కాకుండా, matured పీపుల్ లవ్ చూపించడం, ఇంకోటి చాలా నచ్చింది. ఇద్దరు కపుల్సూ కూడా, చదువు పూర్తి అయ్యాక, జాబ్ లో సెటిల్ అవుతూ ఉండగా, ప్రేమించుకుంటారు.

సినిమాలో ఒక matured friendship చూపించేటప్పుడు, దీని విషయం లో compromise అవ్వకుండా, ఇంకా చెప్పాలంటే, దానికి తగ్గట్టుగా లవ్ పెట్టడం అభినందనీయం.

సినిమా మొత్తంలో ఒకే ఒక్క చోట, కొంచం ఎబ్బెట్టు గా అనిపించింది. కేరళాలో, తన తండ్రి తను తెచ్చిన బైకు accept చేసాడని, శృతి హాసన్ ని ఎత్తుకుని పైకి, రౌండు గా తిప్పుతూ ఉంటాడు హీరో. అది చూసి కోప్పడిన నవదీప్ తోసేయ్యడంతో, శృతి కి దెబ్బ తగులుతుంది. తన friend అంతే చాలా ఇష్టపడే సిద్ధార్థ్, ఇక్కడ నవదీప్ ని కొడతాడు. అది కొంచం extra గా అనిపించింది. తనకి ఎంత ఫ్రెండ్ అయినా, తన ఫ్రెండ్ fiancee ని కొట్టకూడదు కదా. అతను కొట్టినా, శృతి హాసన్, తన వుడ్బీ ని సపోర్ట్ చెయ్యకపోవడం, సిద్ధార్థ్ ని తిట్టకపోవడం కొంచెం ఆశ్చర్యం గా అనిపించింది. కావాలంటే, కింద పడిపోవడం వల్ల దెబ్బ తగిలి మాట్లాడలేక పోయింది అనుకోవచ్చు, ఓకే.

"కేవలం ఒక ఆడా మగా అనే వాళ్ళని విడిపోమన్నారు", అని conclude చేశారు సినిమాలో. కాని, పెళ్ళయ్యాక, తన భర్తని, అతని తల్లి చూసుకుంటూ ఉంటె, ఓర్వలేని భార్యలు ఎందఱో ఉన్నారు. మగాళ్ళూ అంతే, పెళ్ళయ్యాక అమ్మాయి అమ్మో నాన్నో జోక్యం చేసుకుంటే, direct గా చెప్పేస్తారు. Love చెయ్యడంలో posessiveness ఎలాగా ఉంటుంది, దాన్ని మనం ఏమి చెయ్యలేము. దానికి "ఓన్లీ మగా, ఆడా కాబట్టే విడిపోయారు", అనడం అంత కంప్లీటుగా కరక్టు కాదు. ఇందులో కూడా, హన్సిక చెప్పిన రీజన్ అదే, "మన మధ్య space ని ఇంకెవరో ఆక్రమించినట్టు ఉంది", అంటుంది, అందులో తప్పు నాకు కనిపించలేదు. నవదీప్ కొంచెం jealous గా react అయ్యాడు కాని. Anyway, watch it, it is a very very good movie.