అప్పుడే భీమవరం నించి Auto దిగిన సత్తిబాబు, ఎదురుగుండా ఉన్న పెద్ద line ని చూసి ఆగిపోయాడు. "అయ్య బాబోయ్! ఇదేంటి! ఈ మధ్య పెళ్ళిళ్ళకి కూడా లైన్లు కడుతున్నారా?". ఏదో "గుంపులో గోవింద" అని, లైన్లో నిలబడిపోయాడు. అసలా line ఎందుకో అని, కొంచం ముందుకి చూద్దామని చాల try చేసాడు. ఉహూ! లాభం లేదు, line అష్టవంకర్లు తిరిగి ఉంది.
కొంతసేపటికి line లో ముందుకి వచ్చాడు సత్తిబాబు. ముందు జరుగుతున్నదంతా కనిపిస్తూనే ఉంది. ఎదురుగా ఒక desk దగ్గిర ఒక అమ్మాయి పన్నీరు జల్లుతోంది. ఇంకో చిన్న పిల్ల గులాబీలు ఇస్తోంది. ఇదంతా బానే ఉంది కాని, ఇంకొకటి కూడా జరుగుతోంది అక్కడ. అక్కడ రాజీవ్ గాడు, సంతోష్ గాడు ఏదో పని ఉన్నట్టు హంగామా చేస్తున్నారు. వచ్చిన వాళ్ళందరి తోటి,
రాజీవ్: మేస్టారు, నమస్తే! సార్, ID card ఉందాండి, మరి address proof? (పక్కనే సంతోష్ గాడు ఏదో రిజిస్టర్ లాంటిది పెట్టి, అందరి names నోట్ చేస్తున్నాడు. కొంతమంది పరాచికాలాడటానికి try చేస్తున్నారు, కొంతమంది ఇదేంటబ్బా అనుకుంటూ ముందుకి కదులుతున్నారు. మొత్తానికి వాళ్ళ అల్లరి బారిన పడటం మటుకు తప్పటం లేదు ఎవరికీ.)
ఇదంతా చూస్తున్న సత్తిబాబుకి చిర్రెత్తింది. "పావుగంట సేపు, line లో నిలబెట్టి చివరికి వీళ్ళు చేసేది ఇదా! లాభం లేదు, వీళ్ళకి నా (భీమవరం) తెలివితేటలు చూపించాల్సిందే!", fix ఐపోయాడు. కరక్ట్ గా తన వంతు వచ్చేవరకు ఆగాడు.
రాజీవ్: (సత్తిబాబు తో), ఏవండి మాస్టారు! ID card సార్! (అడిగాడు. ఏదో ధ్యాసలో ఉన్నట్టు కటింగ్ ఇచ్చి, ఇప్పుడే విన్నట్టుగా face పెట్టాడు సత్తిబాబు. ఆ పైన Shirt జేబుల్లో చూసాడు, మర్చిపోయి ఆందోళన పడుతున్నట్టుగా face పెట్టి, కంగారు చూపిస్తూ pant జేబుల్లో వెతకడం మొదలుపెట్టాడు. కొంత సేపటికి తను తెచ్చిన బాగ్ ఓపెన్ చేసాడు. చాలా సేపే అయ్యింది. రాజీవ్ గాడు, సంతోష్ గాడి కేసి చూసి చిన్న నవ్వు నవ్వుతున్నాడు.)
సత్తిబాబు: అరెరే, మర్చిపోయాను సార్! మీరేమి అనుకోకపోతే, (పక్కనున్న, పన్నీరు జల్లుతున్న అమ్మాయి కేసి తిరిగి), పాపా! Address రాసుకోమ్మా! (తన purse తీసి, అందులో ఉన్న తన భీమవరం అడ్రస్ అంతా గడగడా చదివేసాడు. వీళ్ళకి ఏమి జరుగుతోందో తెలిసేలోపుగా..., రాజీవ్ కేసి తిరిగి), ఈ అడ్రస్ లో ఉన్న మా ఇంటికి కి వెళ్లి సత్తిబాబు ఇమ్మన్నాడని చెప్పండి, ID proof, Address proof మీ చేతికిస్తారు. (మళ్ళీ రాజీవ్, సంతోష్ ల కేసి చూస్తూ), సారీ అండి! (చాలా దీనమైన face పెట్టాడు. మళ్లీ వాళ్లకి అవకాశం ఇవ్వకుండా అక్కడనించీ కదిలాడు).
అవాక్కై చూస్తున్న రాజీవ్ ని చూస్తూ, "తిక్క కుదిరిందా" అన్నట్టు, ఆ అమ్మాయి నవ్వడం మొదలెట్టింది. సంతోష్ కి ఏమి పూర్తిగా అర్ధంకాలేదు. సత్తిబాబు కేసి చూస్తూ ఏదో అనబోయిన సంతోష్ గాడిని ఆపి,
రాజీవ్: వాడి౦టికెళ్లి, వాడు ఇమ్మన్నాడని చెప్పాక ఇంకా ID proof, Address proof ఎందుకురా సత్తిబాబూ! (సంతోష్ గాడిని ఉద్దేశించి "లో వాయిస్" లో అన్నాడు రాజీవ్. సంతోష్ గాడికి సీన్ అర్ధం అయ్యింది.)
ఇంకో ముగ్గురు నలుగురిని బాధించి, ఏదో పని ఉన్నట్టుగా అక్కడినించి కదిలారు రాజీవ్, సంతోష్. దారిలో మంటపం మీదనించి వెళ్తూ,
రాజీవ్: ఏరా! అంతా ఓకేనా! (పెళ్లి పీటల మీద ఉన్న తన friend, పెళ్లి కొడుకుని ఉద్దేశించి అన్నాడు, ఏడిపిస్తున్నట్లుగా. పెళ్లి పీటల మీద ఉన్న అర్జున్, నవ్వుతూ చేతిలోని చెక్కగరిటని విసరబోయాడు. రాజీవ్ గాడు తప్పించుకున్నట్లుగా act చేసి, చిన్నగా నవ్వుతూ తన room కేసి వెళ్ళాడు).
సంతోష్ గాడి కోసం వెతుకుతూ ఉన్న రాజీవ్ కి మళ్ళీ సత్తి బాబు తగిలాడు. గుద్దుకుని పడబోతున్న సత్తిబాబు ని పట్టుకుని,
రాజీవ్: మేస్టారు, నేను, నా పేరు రాజీవ్ అండి, పెళ్ళికొడుకు ఫ్రెండ్. (చెప్పాడు).
సత్తి బాబు: నేను, సత్తి బాబంటారండి. పెళ్లి కూతురు తాలూక. (చెప్పాడు)
కొంచెం సేపటి తరువాత ఇద్దరూ నవ్వుకుంటూ మాట్లాడుకుంటున్నారు. రాజీవ్ జోకులకి
సత్తి బాబు నవ్వుతుంటే, సత్తి బాబు జోకులకి రాజీవ్ నవ్వుతున్నాడు. మొత్తానికి ఇద్దరూ బాగా ఫ్రెండ్స్ అయిపోయారు.
రాజీవ్: మాస్టారు, ఎక్కడుంటున్నారు?
సత్తి బాబు: ఆ!? (అర్ధం కాలేదన్నట్టు పేస్ పెట్టి).
రాజీవ్: అదే, విడిది ఎక్కడా అని?
సత్తి బాబు: కూకట్ పల్లి లో ఉన్న మా అత్తింట్లో చెప్పారండి. సాయంకాలానికి అక్కడే.
రాజీవ్: మేస్టారు, ఆడ పెళ్లి వాళ్ళతో ఉంటె, ఏముందండి. మా బాచ్ తో ఉండండి, సూపర్ enjoyment!
కొంచెం సేపు tempting తర్వాత,
సత్తి బాబు: ఇందులో ఏమి తేడా లేదు కదా? (అనుమానంగా పేస్ పెట్టి)
రాజీవ్: ఎంత మాట గురూగారు! ఇందాకటిదొకటి చాలలేదా మాకు, ఇప్పుడు మనం మనం ఫ్రెండ్స్ అండీ! (
Convincing గా చెప్పాడు. సత్తి బాబు కూడా ఏదైనా తేడా వస్తే, తన (భీమవరం) తెలివితేటలు చూపించవచ్చులే అని follow అయిపోయాడు).
రూం ఎంటర్ అయిన సత్తి బాబుకి అంతా అయోమయం గా ఉంది. రూం నిండా సిగరెట్ పొగే, కొంతమంది పేకాడుతున్నారు. అంతలో పేకఆడుతున్న సంతోష్ గాడు,
సంతోష్: శైలజ రా, మన శైలజ రా! (ఏడుపు పేస్ పెట్టాడు, వాడిని అందరూ ఊరుకోబెడుతున్నారు)
సత్తి బాబు: (ఏదో అర్ధం అయినట్టు) ఓహో! వద్దు లెండి, నాకర్ధం అయ్యింది, నేవస్తా!
రాజీవ్: అయ్యయ్యో, మీరు తప్పుగా అర్ధం చేసుకున్నారు! ఇదేమి మీరు అనుకున్నట్టు కాదండి.
సత్తి బాబు: మరి, ఇంకేంటండి! (కొంచం గట్టిగా అడిగాడు, ఆవేశంగా).
రాజీవ్: అయ్యయ్యో, మీకెలా చెప్పాలి, ఎలా. (కొంచెం సేపు ఆలోచించి) సరే, మీకు విషయం అర్ధం కావాలి అంటే, అర్జున్, శైలజల లవ్ స్టొరీ మీరు వినాలి. అప్పుడే మీకు అర్ధం అవుతుంది.
సత్తి బాబు: (కోపంగా చూస్తూ), సరే, లవ్ స్టొరీ అన్నారు కాబట్టి వింటున్నాను. (ఏదైనా తేడా వస్తే వేసేద్దాం అనుకుని).
రాజీవ్: అర్జున్ మాకందరికీ మంచి ఫ్రెండ్. మాలో కొంతమందికి చిన్నప్పటి నించి కూడా తెలుసు. నేను, సంతోష్ గాడు ఐతే, వాడితో చిన్నప్పడినించి ఫ్రెండ్స్ మే. మేమందరం కలిసి ఒకే సారి జాబ్ లో ఒకే కంపెనీ లో జాయిన్ అయ్యాం. అందరం ఒకే చోట కలిసిఉండే వాళ్ళం కూడా. మేం జాయిన్ అయ్యిన తర్వాత ఒక 6 months కి అనుకుంటా, శైలజ జాయిన్ అయ్యింది. ఆ అమ్మాయి తెలివితేటలు, అందం చూసి మాలో చాలా మంది try చేసాం.
సత్తి బాబు: (కోపంగా) ఊ!
రాజీవ్: అయినా ఆ అమ్మాయి ఎవరికీ పడలేదు. ఆ అమ్మాయిని ఎలాగైనా పడేయ్యాలని చాలా మంది try చేసారు. కాని, తనకున్న clarity ముందు అవన్నీ ఏమి పని చెయ్యలేదు!
సత్తి బాబు: (ఇంకా కోపం గానే) ఊ! (ఇంతలో సంతోష్ గాడు),
సంతోష్: (సత్తి బాబు కేసి చూస్తూ) బాబు, నీ పేరేంటని అన్నావ్!
సత్తి బాబు: (కోపంగా ఎటో చూస్తూ), ఇంకా ఏమి అనలేదు!
సంతోష్: ఐతే ఏదో ఒకటనేయి, ఓ పనైపోతుంది కదా. (కోపం గా తనకేసి చూస్తున్న సత్తి బాబు తో), అహ! మనం మనం ఒక మాటనుకుంటే బెటర్ కదా అని! (మళ్లీ అన్నాడు)
సత్తి బాబు: సత్తి బాబు (ఇంకా కోపంగానే. ఇంతలో సంతోష్ గాడికి పేకాటలో ఫుల్-కౌంట్ పడింది, ఇంక ఆట వైపు వెళ్ళాడు వాడు.)
రాజీవ్: మా అర్జున్ కూడా ఆ అమ్మాయిని లవ్ చేస్తున్నాడని మాకెవ్వరికి తెలీదు! అసలు తెలిసే అవకాశమే లేదు వాడితోటి, అంటా silent! (నోటికి zip వేసినట్టు చూపించి, అన్నాడు).
కొంచం సేపటికి,
సత్తి బాబు: మీరెన్నైనా చెప్పండి, అతనంత అమాయకుడంటే నమ్మడం కష్టమండి! అరె, అయినా ఈ రోజుల్లో అంత అమాయకులు ఎక్కడున్నారండి?
రాజీవ్: మీరు నా మాట నమ్మడం లేదు, ఉరేయ్ (అటునించి వెళ్తున్న ఒక బొట్టు candate ని పరిచయం చేసాడు). వీడు చెప్తాడు వినండి! (సత్తి బాబు తో)
బొట్టు: మొదట్లో నేను కూడా వీళ్ళు చెప్పింది నమ్మలేదు, కాని వీళ్ళతో కలిసాక అర్ధంఅయ్యింది. నేను మొదట్లో 6 months వేరే వాళ్ళతో ఉంది, తర్వాత వీళ్ళతో కలిసాను లెండి.
బొట్టు: ఒక సారి మా పని మనిషి, (సంతోష్ గాడు సీన్ లోకి ఎంటర్ అయ్యి flashback రింగులు తిప్పాడు).
పనమ్మాయి: ఏంటో, పైకెంతో (దీర్ఘం తీసింది) బుద్ధిమంతుల్లా ఉంటారమ్మా! తీరా చూస్తే అన్నీ వెధవ బుద్దులే!
బొట్టు: (నవ్వుతూ), ఇలాగే సణుక్కుంటూ ఒక వారం రోజులు పని చేసింది. చివరికి తేలిందేమిటంటే, పొద్దున్నే గిన్నెలు తోమటానికి వచ్చిన మా పని పిల్లకి, మా అర్జున్ గాడి కంచం లో మందు వాసన కొట్టిందట! (రాజీవ్, సంతోష్ అంతా నవ్వుతున్నారు).
సత్తి బాబు: (కొంచం నవ్వి, డౌట్ గా) ఆగండాగండి! అది అతని కంచమేనని తనకెలా తెలుసు?
బొట్టు: మేమైనా ఒక్కో రోజు బయట తింటాం గాని, అర్జున్ ది రోజు ఒకే టైం టేబుల్, weekly same menu.
సత్తి బాబు: ఓహో
బొట్టు: ఆఖరికి, వాడు సింక్ లో కంచం పెట్టె angle కూడా దానికి తెలుసు!
బొట్టు: చివరికి ఆ పని చేసింది, ఇదిగో వీడేనని (రాజీవ్ కేసి వేలు చూపిస్తూ) తేలింది! (రాజీవ్ రెండు చేతులు తలమీద పెట్టుకుని దాక్కున్నాడు. అందరూ నవ్వుకున్నారు).
బొట్టు: ఇంకో సారి ఏమైందో తెలుసాండి! ఒక సారి సంతోష్ గాడి Girl friend,
సత్తి బాబు: (కొంచం రిలీఫ్ గా) ఓహో!
అర్జున్ టవల్లో ఉన్నాడు, ఇక్కడ. చేతిలో గరిటె. పూజ చేసుకుని, నుదుటిమీద బొట్టుతో ఉన్నాడు. డోర్ అవతల ఒక అమ్మాయి english లో తెగ దంచేస్తోంది. సండే మార్నింగ్, full గా makeup అయ్యి ఒచ్చింది. డోర్ మీద ఒక లెవెల్లో బాదుడు మొదలెట్టింది.
ఆ అమ్మాయి: సంతోష్! సంతోష్! (బాదుడు కంటిన్యూ చేసింది.)
ఇంక తప్పదనుకొని అర్జున్, డోర్ కొంచెం తీసాడు.
సత్తి బాబు: (కోపంగా) ఊ!
రాజీవ్: అయినా ఆ అమ్మాయి ఎవరికీ పడలేదు. ఆ అమ్మాయిని ఎలాగైనా పడేయ్యాలని చాలా మంది try చేసారు. కాని, తనకున్న clarity ముందు అవన్నీ ఏమి పని చెయ్యలేదు!
సత్తి బాబు: (ఇంకా కోపం గానే) ఊ! (ఇంతలో సంతోష్ గాడు),
సంతోష్: (సత్తి బాబు కేసి చూస్తూ) బాబు, నీ పేరేంటని అన్నావ్!
సత్తి బాబు: (కోపంగా ఎటో చూస్తూ), ఇంకా ఏమి అనలేదు!
సంతోష్: ఐతే ఏదో ఒకటనేయి, ఓ పనైపోతుంది కదా. (కోపం గా తనకేసి చూస్తున్న సత్తి బాబు తో), అహ! మనం మనం ఒక మాటనుకుంటే బెటర్ కదా అని! (మళ్లీ అన్నాడు)
సత్తి బాబు: సత్తి బాబు (ఇంకా కోపంగానే. ఇంతలో సంతోష్ గాడికి పేకాటలో ఫుల్-కౌంట్ పడింది, ఇంక ఆట వైపు వెళ్ళాడు వాడు.)
రాజీవ్: మా అర్జున్ కూడా ఆ అమ్మాయిని లవ్ చేస్తున్నాడని మాకెవ్వరికి తెలీదు! అసలు తెలిసే అవకాశమే లేదు వాడితోటి, అంటా silent! (నోటికి zip వేసినట్టు చూపించి, అన్నాడు).
కొంచం సేపటికి,
సత్తి బాబు: మీరెన్నైనా చెప్పండి, అతనంత అమాయకుడంటే నమ్మడం కష్టమండి! అరె, అయినా ఈ రోజుల్లో అంత అమాయకులు ఎక్కడున్నారండి?
రాజీవ్: మీరు నా మాట నమ్మడం లేదు, ఉరేయ్ (అటునించి వెళ్తున్న ఒక బొట్టు candate ని పరిచయం చేసాడు). వీడు చెప్తాడు వినండి! (సత్తి బాబు తో)
బొట్టు: మొదట్లో నేను కూడా వీళ్ళు చెప్పింది నమ్మలేదు, కాని వీళ్ళతో కలిసాక అర్ధంఅయ్యింది. నేను మొదట్లో 6 months వేరే వాళ్ళతో ఉంది, తర్వాత వీళ్ళతో కలిసాను లెండి.
బొట్టు: ఒక సారి మా పని మనిషి, (సంతోష్ గాడు సీన్ లోకి ఎంటర్ అయ్యి flashback రింగులు తిప్పాడు).
పనమ్మాయి: ఏంటో, పైకెంతో (దీర్ఘం తీసింది) బుద్ధిమంతుల్లా ఉంటారమ్మా! తీరా చూస్తే అన్నీ వెధవ బుద్దులే!
బొట్టు: (నవ్వుతూ), ఇలాగే సణుక్కుంటూ ఒక వారం రోజులు పని చేసింది. చివరికి తేలిందేమిటంటే, పొద్దున్నే గిన్నెలు తోమటానికి వచ్చిన మా పని పిల్లకి, మా అర్జున్ గాడి కంచం లో మందు వాసన కొట్టిందట! (రాజీవ్, సంతోష్ అంతా నవ్వుతున్నారు).
సత్తి బాబు: (కొంచం నవ్వి, డౌట్ గా) ఆగండాగండి! అది అతని కంచమేనని తనకెలా తెలుసు?
బొట్టు: మేమైనా ఒక్కో రోజు బయట తింటాం గాని, అర్జున్ ది రోజు ఒకే టైం టేబుల్, weekly same menu.
సత్తి బాబు: ఓహో
బొట్టు: ఆఖరికి, వాడు సింక్ లో కంచం పెట్టె angle కూడా దానికి తెలుసు!
బొట్టు: చివరికి ఆ పని చేసింది, ఇదిగో వీడేనని (రాజీవ్ కేసి వేలు చూపిస్తూ) తేలింది! (రాజీవ్ రెండు చేతులు తలమీద పెట్టుకుని దాక్కున్నాడు. అందరూ నవ్వుకున్నారు).
బొట్టు: ఇంకో సారి ఏమైందో తెలుసాండి! ఒక సారి సంతోష్ గాడి Girl friend,
సత్తి బాబు: (కొంచం రిలీఫ్ గా) ఓహో!
అర్జున్ టవల్లో ఉన్నాడు, ఇక్కడ. చేతిలో గరిటె. పూజ చేసుకుని, నుదుటిమీద బొట్టుతో ఉన్నాడు. డోర్ అవతల ఒక అమ్మాయి english లో తెగ దంచేస్తోంది. సండే మార్నింగ్, full గా makeup అయ్యి ఒచ్చింది. డోర్ మీద ఒక లెవెల్లో బాదుడు మొదలెట్టింది.
ఆ అమ్మాయి: సంతోష్! సంతోష్! (బాదుడు కంటిన్యూ చేసింది.)
ఇంక తప్పదనుకొని అర్జున్, డోర్ కొంచెం తీసాడు.
అర్జున్: He is not home! Come back later! (తలుపేసేయ్యబోయాడు. ఇంతలో ఏదో కీడు శంకించిన ఆ అమ్మాయి, తలుపు ధడాల్మని తోసింది).
ఎదురుగుండా అర్జున్ గాడు, తన కళ్ళజోడు సరి చేసుకుంటూ, పడిపోబోయి నిలదొక్కుకున్నాడు. ఆ అమ్మాయిని చూడగానే, నాలుగు మెలికలు తిరిగి, రెండో రూం తలుపు చాటున దాక్కున్నాడు. ఆ అమ్మాయి అలా ఉండిపోయింది. ఇక్కడ అర్జున్ కి చెమటలు కారుతున్నాయి. టెన్షన్ గా ఆ అమ్మాయి కేసే చూస్తున్నాడు.
ఇద్దర్లోకి ముందుగా ఆ అమ్మాయి తేరుకుంది. నవ్వు మొదలెట్టింది. కొంచం సేపు నవ్వి, ఇంక నవ్వలేనన్నట్టు, చేతులూ తల ఊపుతూ, అక్కడినించి వెళ్ళిపోయింది.
బొట్టు: ఆ అమ్మాయి మా office కాదు కాబట్టి సరిపోయింది, లేకపోతె, (ఇంతలో సంతోష్ గాడు వచ్చి)
సంతోష్: కొక్కొరోకో! (లోకమంతా కోడై కూసేదన్నట్టు expression ఇచ్చాడు. ఈ సారి సత్తి బాబుతో సహా అందరూ నవ్వారు).
రాజీవ్: అందుకే, ఏ ముద్దు ముచ్చటా లేకుండా, వాడితో మా శైలజ ఎలా ఉంటుందా అని, బాధ పడుతూ ఉంటాం అంతే!
సంతోష్: సైలజమ్మా! శై...ల...జ...మ్మా! (ఏడుపు కంటిన్యూ చేసాడు).
సత్తి బాబు: తప్పండి, మీ అందర్లోకి చాలా బుద్దిమంతుడు, మంచి వాడు, అతన్ని పట్టుకుని ఇలా!
రాజీవ్: మా బాధ కూడా అదే మాస్టారు! (ఏడుపు మొదలెట్టాడు, ఈ సారి అతనితో అందరూ శృతి కలిపారు).
కొన్ని Software పెళ్ళిళ్ళు, నిలబడవని తనకున్న నమ్మకానికి, కొద్దో గొప్పో experience కి వ్యతిరేకంగా, ఆ రోజు పెళ్లి కొడుకు క్యారెక్టర్ గురించి విన్నాక, సత్తి బాబు తృప్తి గా పెళ్లి భోజనం చేసాడు. అంతే కాకుండా, రాత్రంతా జరిగిన పెళ్లి తంతంతా మంటపం లో కూర్చుని చూస్తూనే ఉన్నాడు, interest తో. ఒక పక్క ఈ కోతిమూక అల్లరి జరుగుతూనే ఉంది.
Next డే, సత్తి బాబు తిరుగు ప్రయాణం. తన చుట్టాల దగ్గర, శైలజ దగ్గర చెప్పేసి, పెళ్ళికొడుకు కి చెప్పి, బయల్దేరాడు. అతనికి చివరి వరకూ send-off ఇచ్చారు, సంతోష్, రాజీవ్ ఇద్దరూ.
ఆ రోజు సాయంకాలం అప్పగింతలు జరుగుతున్నాయి. (ఆ సీన్ లోకి, సంతోష్, రాజీవ్ ఎలాగో దూరారు).
రాజీవ్: నాన్న చిట్టీ! (ఏడుపు గొంతుతోటి). అర్జున్ గాడి చెయ్యి పట్టేసుకొని, (శైలజ కేసి తిరిగి). అయిదు సంవత్సరాలు, హైదరాబాద్ లో (చెయ్యి వెనక్కి చూపిస్తూ) అల్లారుముద్దుగా పెంచుకున్న పిల్లాడమ్మ! (శైలజ కోపంగా చూసింది. ఈ సారి లెక్క చెయ్యలేదు రాజీవ్).
రాజీవ్: ఆఫీసు కి వెళ్ళడం, ఇంటికి రావడం, ఆఫీసు కి వెళ్ళడం ఇంటికి రావడం (ఒక చేత్తో అర్జున్ చెయ్యి పట్టుకుని, ఇంకో చేత్తో ముందుకి వెనక్కి చేస్తూ), తప్ప ఇంకో పని చేసి ఎరగడమ్మ. (ఏడుపు పేస్ పెట్టాడు). ఏ పని చెయ్యమంటే ఆ పనే చేస్తాడు గాని, ఇంకో పని చేసి ఎరగడమ్మా...ఆ...ఆ...! (దీర్ఘం తీసారు ఇద్దరూ. ఇంతలో సంతోష్ గాడు).
సంతోష్: అచ్చు రోబోట్ చిట్టి లాగ (ఇద్దరూ, బాధాకరంగా ఏడుస్తున్నారు. ఇంతలో శైలజ అమ్మ గారు, వీళ్ళని కసురుకోవడం తో అక్కడినించి నిష్క్రమించారు, ఇద్దరూను).
నిజానికి ఈ time అంతా అర్జున్ నవ్వుతూనే ఉన్నాడు, అతనికి ఏమి చెయ్యాలో తెలియటంలేదు. వాళ్ళని గదమాయించింది శైలజే. మొత్తానికి, అంతా పూర్తయ్యాక, Honeymoon కి వాళ్ళని సాగనంపడానికి కుటుంబ సభ్యులతో, రాజీవ్ గాడు కూడా Shamshaabad విమానాశ్రయానికి వెళ్లి, send-off ఇవ్వడంతో, ఈ episode పూర్తి అయ్యింది.
(సశేషం)
ఇద్దర్లోకి ముందుగా ఆ అమ్మాయి తేరుకుంది. నవ్వు మొదలెట్టింది. కొంచం సేపు నవ్వి, ఇంక నవ్వలేనన్నట్టు, చేతులూ తల ఊపుతూ, అక్కడినించి వెళ్ళిపోయింది.
బొట్టు: ఆ అమ్మాయి మా office కాదు కాబట్టి సరిపోయింది, లేకపోతె, (ఇంతలో సంతోష్ గాడు వచ్చి)
సంతోష్: కొక్కొరోకో! (లోకమంతా కోడై కూసేదన్నట్టు expression ఇచ్చాడు. ఈ సారి సత్తి బాబుతో సహా అందరూ నవ్వారు).
రాజీవ్: అందుకే, ఏ ముద్దు ముచ్చటా లేకుండా, వాడితో మా శైలజ ఎలా ఉంటుందా అని, బాధ పడుతూ ఉంటాం అంతే!
సంతోష్: సైలజమ్మా! శై...ల...జ...మ్మా! (ఏడుపు కంటిన్యూ చేసాడు).
సత్తి బాబు: తప్పండి, మీ అందర్లోకి చాలా బుద్దిమంతుడు, మంచి వాడు, అతన్ని పట్టుకుని ఇలా!
రాజీవ్: మా బాధ కూడా అదే మాస్టారు! (ఏడుపు మొదలెట్టాడు, ఈ సారి అతనితో అందరూ శృతి కలిపారు).
కొన్ని Software పెళ్ళిళ్ళు, నిలబడవని తనకున్న నమ్మకానికి, కొద్దో గొప్పో experience కి వ్యతిరేకంగా, ఆ రోజు పెళ్లి కొడుకు క్యారెక్టర్ గురించి విన్నాక, సత్తి బాబు తృప్తి గా పెళ్లి భోజనం చేసాడు. అంతే కాకుండా, రాత్రంతా జరిగిన పెళ్లి తంతంతా మంటపం లో కూర్చుని చూస్తూనే ఉన్నాడు, interest తో. ఒక పక్క ఈ కోతిమూక అల్లరి జరుగుతూనే ఉంది.
Next డే, సత్తి బాబు తిరుగు ప్రయాణం. తన చుట్టాల దగ్గర, శైలజ దగ్గర చెప్పేసి, పెళ్ళికొడుకు కి చెప్పి, బయల్దేరాడు. అతనికి చివరి వరకూ send-off ఇచ్చారు, సంతోష్, రాజీవ్ ఇద్దరూ.
ఆ రోజు సాయంకాలం అప్పగింతలు జరుగుతున్నాయి. (ఆ సీన్ లోకి, సంతోష్, రాజీవ్ ఎలాగో దూరారు).
రాజీవ్: నాన్న చిట్టీ! (ఏడుపు గొంతుతోటి). అర్జున్ గాడి చెయ్యి పట్టేసుకొని, (శైలజ కేసి తిరిగి). అయిదు సంవత్సరాలు, హైదరాబాద్ లో (చెయ్యి వెనక్కి చూపిస్తూ) అల్లారుముద్దుగా పెంచుకున్న పిల్లాడమ్మ! (శైలజ కోపంగా చూసింది. ఈ సారి లెక్క చెయ్యలేదు రాజీవ్).
రాజీవ్: ఆఫీసు కి వెళ్ళడం, ఇంటికి రావడం, ఆఫీసు కి వెళ్ళడం ఇంటికి రావడం (ఒక చేత్తో అర్జున్ చెయ్యి పట్టుకుని, ఇంకో చేత్తో ముందుకి వెనక్కి చేస్తూ), తప్ప ఇంకో పని చేసి ఎరగడమ్మ. (ఏడుపు పేస్ పెట్టాడు). ఏ పని చెయ్యమంటే ఆ పనే చేస్తాడు గాని, ఇంకో పని చేసి ఎరగడమ్మా...ఆ...ఆ...! (దీర్ఘం తీసారు ఇద్దరూ. ఇంతలో సంతోష్ గాడు).
సంతోష్: అచ్చు రోబోట్ చిట్టి లాగ (ఇద్దరూ, బాధాకరంగా ఏడుస్తున్నారు. ఇంతలో శైలజ అమ్మ గారు, వీళ్ళని కసురుకోవడం తో అక్కడినించి నిష్క్రమించారు, ఇద్దరూను).
నిజానికి ఈ time అంతా అర్జున్ నవ్వుతూనే ఉన్నాడు, అతనికి ఏమి చెయ్యాలో తెలియటంలేదు. వాళ్ళని గదమాయించింది శైలజే. మొత్తానికి, అంతా పూర్తయ్యాక, Honeymoon కి వాళ్ళని సాగనంపడానికి కుటుంబ సభ్యులతో, రాజీవ్ గాడు కూడా Shamshaabad విమానాశ్రయానికి వెళ్లి, send-off ఇవ్వడంతో, ఈ episode పూర్తి అయ్యింది.
(సశేషం)
No comments:
Post a Comment