అర్జునుడు - V

శైలజ పెద్ద గావు కేక పెట్టింది. అర్జున్ ని కుదుపుతూ, గట్టిగా అరుస్తూ, ఒక చేత్తో చచ్చి పడున్న మృత దేహాలకేసి చూపిస్తూ ఉంది. అర్జున్ ని hysterical గా అదే పనిగా కుదుపుతోంది. లేచిన అర్జున్, తన ఊపుకి కింద పడిన తన కళ్ళజోడు తీసుకుని, ఏంటన్నట్టు చూసాడు. తనే చంపిన మృత దేహాలు కనిపించడం తో, కొద్దిగా ఖంగారు పడ్డాడు అర్జున్. తమాయించుకుని చూస్తున్న అతనితో,

శైలజ: Sorry! (క్షమించమన్నట్టు అనునయం గా అంది).

అతనికేసి మాట్లాడుతున్న శైలజకి అర్జున్ shirt మీద వీపు పైన, ఒక పెద్ద రక్తపు మరక కనిపించింది. అనుమానం, భయంతో అతనికేసి చూస్తూ,

శైలజ: ను... ను... ను... నువ్వే, నువ్వే చంపావు, ను.. ను... ను... నువ్వే!? (భయ౦ తో నోట మాట రావడం లేదు తనకి, పైగా నమ్మ బుద్ది వెయ్యడం లేదు).

ఔనన్నట్టు, తల దించుకున్నాడు అర్జున్. ఈ సారి శైలజ ఇంకా గట్టిగా అరిచింది.

- 2 -
చాలా సేపు అతనికి దూరం గా కూర్చుంది శైలజ. అతను తను చూసిన అర్జున్ అయితే కాదు, ఎందుకో అంతా తెలిసి మోసం చేసి పెళ్లి చేసుకున్నాడు అనిపిస్తోంది. మోసగాడు, హంతకుడా అంటే, అతని మొహం చూస్తే, అలా అనిపించడం లేదు. ఇందాకటి నించి చూస్తోంది, అర్జున్ మొహంలో ఎందుకో acceptance కనిపించడం లేదు, కొద్దిగా బాధపడుతున్నట్టు ఉంది, ఆ dead bodies కేసి అర్జున్ చూసినప్పుడల్లా. చివరికి అతను అమాయకుడే అని నమ్మింది శైలజ.

శైలజ: (అతని దగ్గరగా వెళ్లి) ఎందుకు చంపావ్, attack చేసారా? (మెల్లగా అడిగింది. అర్జున్ అవునన్నట్టు తల పంకించాడు. అతను ఏదో తప్పు చేసినట్లు తల దించుకునే ఉన్నాడు)

శైలజ: ఎ... ఎలా చంపావ్? (ఈ సారి కొంచెం determined గా గట్టిగా అడిగింది. అర్జున్ కొంచెం సేపు అలాగే ఉండి, తల అడ్డం గా ఊపాడు).

- 3 -
ఇంత సేపూ మాట్లాడుతున్న శైలజకి అర్జున్ harmless అని నమ్మకం కుదిరింది.

శైలజ: జేమ్స్ బాండా, spy కదా, జేమ్స్ బాండ్ కదా? (అడిగింది దించిన అర్జున్ మొహంలో మొహం పెట్టడానికి ప్రయత్నిస్తూ. అర్జున్ అడ్డం గా తల ఊపాడు)

శైలజ: (తనే మళ్ళీ) ఎందుకు చెప్పడం లేదు, చెప్తే చంపేస్తారు కదా, అందుకే చెప్పడం లేదు, (కొంచెం సేపాగి) కదా? (అడిగింది)

అర్జున్: (కళ్ళల్లో నీళ్ళతో, face పైకెత్తి) గుర్తుకు రావడం లేదు (గట్టిగా అరిచాడు. మళ్ళీ తనే తల పట్టుకుని, ఈసారి కాస్త మెల్లగా) గుర్తుకు రావడం లేదు, అంతే.

శైలజ: (అర్జున్ దగ్గరికి వచ్చింది, అతని జుట్టులో వేళ్ళని పోనిస్తూ) అయితే గుర్తుకి తెచ్చుకోవడానికి try చెయ్! (అనునయం గా చెప్పింది)

అర్జున్ కళ్ళు మూసుకుని అంతా గుర్తు తెచ్చుకోవడానికి try చేస్తున్నాడు. అంతా గుర్తుకి వస్తున్నట్టే ఉంది, కాని బల్లెం తో తను పొడిచిన scene గుర్తుకి రావడంతోటే, అతనికి చాలా భయం వేస్తోంది. అమాంతం కళ్ళు తెరుచుకుంటున్నాయి. భయం తో heart-beat పెరిగి, ఆందోళనగా లేస్తున్నాడతను. మళ్ళీ శైలజ ని చూసి, కళ్ళు మూసుకుంటున్నాడు అతను.

ఇదంతా సముద్రం కేసి చూస్తున్న శైలజ గమనిస్తూనే ఉంది. ఓహో, అన్నట్టుగా కొంచెం కనీ కనిపించనట్టు తల పైకెత్తి, మళ్ళీ దించింది.

- 4 -
ఆ దీవిలోఅవతలి వైపు ఉన్న ఆటవికులలో కలకలం నెలకొంది. శత్రు వేగులను చంపుతామని వెళ్ళిన యువరాజు, అతని సహాయకులు, ఇద్దరు మెరికల్లాంటి యోధులు ఇంకా రాలేదు. సమయం, రాత్రి కావస్తోంది. ఎంత late అయ్యినా ఈ మధ్యాన్నానికి వచ్చి ఉండాలి మరి.

రాజ గురువు: (ఇతడిని రాజే పిలిపించాడు. Trance లో ఉన్నట్టు ఊగుతున్నాడు అతను). యువరాజు అదుల్య వీర, మరణించాడు. (Announce చేసాడు)

ఈ మాట వింటూనే, ఆత్రుతగా నిలబడి చూస్తున్న, రాజు తన సింహాసనం లో కూలబడ్డాడు.

రాజ గురువు: (మళ్ళీ తనే), అతని వెంట వెళ్ళిన ఇద్దరు వీరులు కూడా మృత్యు వాత పడ్డారు. మహావీరుడైన అతనిని ఎదిరించి, తమ చావు తామే కొని తెచ్చుకున్నారు.

ఇంతలో ఒక వేగుల వాడు, సాదివూ (సహా దేవుడు) వచ్చాడు.

సాదివూ: మహారాజులకి ప్రణామాలు! దుర్వార్త మోసుకు వచ్చినందుకు క్షంతవ్యుడ్ని. (కొద్దిగా రాజు గారి కేసి చూసి, మళ్ళీ కళ్ళు వంచాడు. అతడు మొత్తమంతా తల వంచుకునే ఉన్నాడు.) యువరాజు అదుల్య వీర, అతని సహాయకులు ఉ౦పకతి, ఆర్కేబు వీర స్వర్గాన్ని పొందారు. (ఇంకా చెప్పబోతున్న అతడిని, తన చెయ్యి చాపి, ఆగమని సైగ చేసాడు రాజు. వెళ్ళమని చేతి సౌజ్ఞ తో చెప్పాడు. అతడు వెళ్ళిపోయాడు).

రాజుకి ఈ మాటలేమి రుచించడం లేదు. కళ్ళల్లో నీళ్ళు, ఎలాంటి వాడైనా తన కొడుకు చావుని జీర్ణించుకోలేక పోతున్నాడు.

రాజ గురువు: (Trance లోంచి లేచాడు. రాజు దగ్గరకి వెళ్లి,) రాజా! బాధ పడకు, వీర లక్షణం కాదు. (భుజం తట్టాడు)

మరో వైపు చూస్తూ, హఠాత్తు గా రాజ గురువు కళ్ళు ఎర్రబారాయి.

రాజ గురువు: అయినా, వీరుడై వీర ధర్మాన్ని మరచిన వాడు, మరు క్షణమే చచ్చిన వాడితో సమానం. నీ కొడుకు చావుతో, మన రాజ్యానికి పట్టిన గ్రహణం వీడి పోయింది, అందుకు సంతోషించు! (ఉపదేశించి నిష్క్రమించాడు).

తల దించుకుని ఉన్న రాజు, రాజ గురువు మాటలకి తల పంకించాడు. అది నిజమని తనకి తెలుస్తూనే ఉంది. కాని ఎందుకో తన కొడుకు చావుని జీర్ణించుకోలేక పోతున్నాడు. ఆలోచిస్తున్న రాజు కళ్ళు ఎర్రబారాయి. బాధ, నిస్సహాయత గా, అది ప్రతీకారేచ్చ గా పరిణమించింది.

తన సైన్యం లోంచి, మెరికల్లాంటి యోధులని తనకు తానే ఎంచాడు రాజు. ఒక్కొకడూ ఆరడుగుల పొడవు తో, విశాలమైన ఛాతి, కండలు తిరిగిన దేహంతో ఉన్నారు. తన సైన్యం లో సగం మందిని, ఎవ్వరికీ తెలియకుండా, చివరికి రాజ గురువు కి కూడా చెప్పకుండా, ఎంచాడు రాజు. అప్పుడు సమయం రాత్రి 8 (మన భాష ప్రకారం) కావస్తోంది. తన కొడుకుని చంపినవాడి చావు తనే దగ్గరుండి చూడాలనుకున్నాడు, అందుకే ఎవ్వరికీ చెప్పకుండా తను కూడా ఆ సైన్యం తో బయలుదేరాడు రాజు.

- 5 -
అప్పుడు సమయం తెలతెల వారుతోంది. అర్జున్ కి సడన్ గా మెలకువ వచ్చింది. అతని తో పాటే లేచిన శైలజ,

శైలజ: ఏ.. ఏమైంది అర్జున్!
అర్జున్: (మాట్లాడద్దు అన్నట్టు గా, నోటి మీద వేలు ఉంచి) ఉష్!

పొదల్లోకి చూస్తున్న అర్జున్ కేసి, మళ్ళీ పొదల్లోకి కొంచెం బెరుగ్గా మార్చి మార్చి చూస్తూ, శైలజ

శైలజ: ఎవరైనా ఉన్నారా... (కొంచెం తలెత్తి చూస్తూ) ... అక్కడ?

అర్జున్ ఏమి మాట్లాడకుండా నే ఉన్నాడు. ఒక్క సారిగా, పైకి లేచి, శైలజ ని అమాంతం ఎత్తి, దూరంగా ఉన్న ఒక రాయి చాటున కూర్చోబెట్టాడు. ఆమె ఎవరికీ కనిపించకుండా కింద పడి ఉన్న కొబ్బరాకులు కొన్ని మీద కప్పాడు. శైలజ అక్కడ ఉన్నట్టు ఎవరికీ కనిపించదు కాని, ఆ ఆకుల సందుల్లోంచి శైలజకి అంతా కనిపిస్తూనే ఉంది. తను  ఏదో అనబోయి భయంగా ఆగిపోయింది. అప్రయత్నం గా కొంచెం ఆకుల నించి దూరంగా, లోపలకి జరిగింది శైలజ.

శైలజ ని అక్కడ ఉంచి, ఒక్క ఉదుటన వెనక్కి తిరిగాడు అర్జున్. కొంచెం దూరం పెద్ద అంగలతో వెళ్లి, అక్కడ ఇసుకలో పడిఉన్న ఒక పెద్ద డాలు ని తీసాడు, అది నిన్న చనిపోయిన అదుల్య వీరది.

అర్జున్ ఇది చేస్తుండగానే ఆకాశం లో రివ్వున బాణాలు ఎగిసాయి. అర్జున్ ఆ పెద్ద డాలుని పైకి తీసి, round గా గాలిలో తిప్పుతూ తన తల మీద రెండు చేతులతో పట్టుకున్నాడు. ఆ శరపరంపర, ఆగడంతోటే ఉ౦పకతి లాంటి కొందరు యోధులు, కత్తి డాలుతో ఇంకొందరు వేగంగా పరిగెత్తుకుంటూ అర్జున్ దిశగా వస్తున్నారు. గాలిలో నిశ్శబ్దం ఆవరించింది. అర్జున్ వాళ్ళ కేసి చూస్తూ ఒక సారి, శైలజ ఉన్న వైపుకి తిరిగాడు. ఆకుల సందుల్లోంచి చూస్తున్న శైలజ, భయం భయం గా అర్జున్ కేసి చూసింది. ఎందుకో తల కొద్దిగా ఊపింది తను.

అర్జున్ ఇలా చూస్తుండగానే, ఇంకొందరు విలుకాళ్ళు ముందుకి వచ్చారు. వారి వెనక కాగడాలు పట్టుకుని కొందరు కనిపిస్తున్నారు. వారి దగ్గరే ఉన్న రాజు, అశ్వారూడుడై ఉన్నాడు. వీళ్ళందరి ని చూస్తూ, గట్టిగా అరుస్తూ, అర్జున్ కేసి తన కత్తి చూపిస్తూ ఉన్నాడు అతను.

అర్జున్ ఇంకొంచెం ముందుకి వెళ్లి, నేలలో ఉన్న రెండు బరిసెలని తీసాడు, డాలుని కింద పడేస్తూ.యుద్ధం భయంకరం గా జరుగుతోంది. ఇప్పుడు అర్జున్ పూర్తి స్థాయి aggressive గా fight చేస్తున్నాడు, అవును మరి, ఇంతమంది తో యుద్ధం చేస్తూ, ఎవరినీ చంపకుండా ఉంటే కష్టం కదా. అర్జున్ మాత్రం సర్వ శక్తులూ ఒడ్డి పోరాడుతున్నాడు.

యుద్ధం మెల్లగా అర్జున్ వైపు మొగ్గుతోంది, లెక్కకు మిక్కిలి వీరాగ్రేసరులు మరణించారు. తన వద్ద ఉన్న వీరులు, అర్జున్ కేసి వెళ్ళడానికి తటపటాయించడం చూసి, రాజుకి ఎక్కడలేని రోషం వచ్చింది. గుర్రం దిగి, తనంతట తానె, అక్కడ ఉన్న ఇద్దరు వీరులని చంపాడు. పెద్ద పెట్టున పెడబొబ్బ పెడుతూ, అర్జున్ కేసి పరిగెడుతూ వచ్చాడు. అతడిని చూసి అక్కడ ఉన్న వీరులు దారి ఇచ్చి పక్కకి తప్పుకున్నారు.

రాజుతో యుద్ధం జరుగుతోంది. ఇదివరకటి యుద్దాల లాగ లేదు ఇది. ఇద్దరూ, చాలా technique తో fight చేస్తున్నారు. అర్జున్ కి fight లో ఎంత ease ఉందో, ఆ రాజుకి కూడా అలాగే ఉంది. వీళ్ళిద్దరూ ఇలా ఎంత కాలం యుద్ధం చేస్తూ ఉన్నారో తెలియదు, అప్పటికి చాలా సేపు అయ్యింది. అయితే రాజుతో యుద్ధం మొదలు పెట్టినప్పుడు, ఈదురు గాలితో పెద్ద వాన పట్టుకుంది. ఇంచుమించు (మన భాషలో) 11 కావస్తున్నా, గాలి వానకి మబ్బులకి ఎక్కువ light కనిపించడం లేదు. ఏదో ఇదివరలో జరిగిన ప్రళయం తాలూకు సంకేతం లాగ, తుఫాను. హోరు గాలి వీస్తోంది, మెరుపులు ఉరుములు, పిడుగుల ధ్వనులు.

ఇద్దరూ యుద్ధం చేస్తూ, తీరాన్ని దాటి అడవి ప్రాంతం లోపలకి వెళ్లారు. అర్జున్ కి ఏమవుతుందో అని, భయంతో శైలజ కూడా, అటు వైపుగా వెళ్ళింది, మిగిలిన వీరుల కంట్లో పడకుండా ఎలాగో. అడవి మధ్యలో ఒక ఎత్తైన ప్రాంగణం మీద యుద్ధం చేస్తున్నారు వాళ్ళు. చుట్టూ అన్ని వైపులా కాగడాలు పెట్టి ఉన్నాయి. వెనకగా, ఆటవికుల గుడి అనుకుంటా, ఉంది.

శైలజ కి చాలా ఆశ్చర్యం గా ఉంది. అసలు "ఇతనేనా తను ఇదివరలో చూసిన అర్జున్" అని తనకి చాలా సార్లు అనిపిస్తోంది. అంత ప్రళయ భీకరమైన వాతావరణం లో అస్సలు అదేమీ లేదన్నట్లుగా అర్జున్ fight చెయ్యడం చూస్తే చాలా ఆశ్చర్యం వేస్తోంది తనకి. తనకి ఎవరు ఎవరో సరిగ్గా కనిపించడం లేదు కూడా, కళ్ళు చిట్లించుకుని చూస్తోంది. ఇంతలో ఒక మెరుపు మెరిసింది. ఆ మెరుపు వెలుగులో, ప్రశాంతమైన అర్జున్ ముఖం శైలజ కి కనిపించి౦ది. అతని ముఖం లోని రాజసం, దర్పం ఆమెకి అప్పుడు పొడగట్టాయి. ఆ మెరుపుల వెలుగులో వెండిలా తళుక్కున మెరిసిన అతని రూపాన్ని అలా చూస్తూ బొమ్మలా ఉండి పోయింది తను.



చివరకి యుద్ధం లో రాజు ఓడిపోయాడు, అలిసిపోయి రొప్పుతూ ఆ ఎత్తైన పీఠం లో ఒక వైపుగా ఉండిపోయాడు. ఇంతలో, చాలా మంది ప్రజలతో రాజ గురువు అక్కడికి చేరుకున్నాడు. వీళ్ళందరినీ చూసి, శైలజ భయంగా, అర్జున్ పక్కకి వచ్చి నిలబడింది. రాజ గురువు జరిగిన దాన్ని అర్ధం చేసుకున్నాడు. అర్జున్ దగ్గరకి వచ్చి,

రాజ గురువు: (తన భాషలో ఏదో అడిగాడు. అర్జున్ కి అర్ధం కాలేదు. అది గమనించి రాజ గురువు) సాదివూ! (దూరం గా ఉన్న సాదివూ ని పిలిచాడు. సాదివూ దగ్గరికి వచ్చాడు. వాడిని మళ్ళీ అదే ప్రశ్న అడిగాడు రాజ గురువు).

సాదివూ (సహ దేవుడు): (తల దించుకుని, చేతులు కట్టుకుని) సాదివూ! (చెప్పాడు)

రాజ గురువు, అర్జున్ కేసి తిరిగి, ప్రశ్నార్ధకం గా కళ్ళు ఎగరేసాడు.

శైలజ: (అర్జున్ తో, low voice తో) ఏంటి?

అర్జున్: పేరడుగుతున్నారు, (రాజ గురువు కేసి తిరిగి) అర్జున్! (చెప్పాడు)

రాజ గురువు, పేరు వినడం తోటే, తన ప్రజానీకం కేసి తిరిగి, ఏదో announce చేసాడు. ఒక చెయ్యి మంత్ర దండం మీద పెట్టి, ఇంకో చేతితో అర్జున్ కేసి చూపిస్తూ ఏదో చెప్తున్నాడు అతను.

అయితే, ఇదంతా దూరం నించి చూస్తున్న రాజు, ఉండబట్ట లేక పోయాడు. అర్జున్ ని చంపడానికి, వేగం గా తన కత్తి తోటి దూసుకు వచ్చాడు. అర్జున్ తప్పించుకున్నాడు కాని, శైలజ చెయ్యి చీరుకు పోయింది. ఇది చూసి, అక్కడ ప్రజానీకం లో ఒకడు, తన గొడ్డలి తో రాజు ని చంపేసాడు. వాళ్ళ దీవి ఆచారం ప్రకారం, రాజు ని యుద్ధం లో ఓడించిన వాడికి, రాజు తన రాజ్యాన్ని అప్పగించాలి. ఇది చెయ్యకపోగా, దొంగ దెబ్బ తీసేందుకు ప్రయత్నించిన రాజుని, ఆ దీవి ఆటవికులు చంపేశారు.

ఇంతలో ప్రజ తో ఏదో మాట్లాడుతున్న రాజ గురువు,


రాజ గురువు: అర్జున, వీరార్జున! (అర్జున్ కేసి చూపిస్తూ అన్నాడు).

అర్జున్ నివ్వెరపోయాడు.ఆ దీవి ఆచారం ప్రకారం, వాళ్లకి ఇప్పుడు అర్జునే రాజు. ఆ కాగడాల వెలుగులో, అశేషమైన ప్రజానీకం అర్జున్ కి మోకరిల్లింది.

-- (సశేషం) --

అర్జునుడు - IV

    కళ్ళు తెరిచిన శైలజకి దూరంగా అర్జున్ కనిపించాడు. ఒక గుడ్డ సంచీ లో, కొన్ని పళ్ళు తీసుకు వస్తున్నాడు అతను, చేతిలో ఒక కర్ర. ఎదురుగా చలి మంట వేసి ఉంది. అప్పుడు బహుసా రాత్రి 7-8 అయ్యి ఉంటుంది.

    రివ్వు రివ్వున కెరటాలు ఎగుస్తున్నాయి. శైలజ, అర్జున్ పక్క పక్కగా కూర్చున్నారు. శైలజ అర్జున్ ఇద్దరూ కూడా, మోకాళ్ళలో మొహం దాచుకున్నట్టు కూర్చున్నారు. Sudden గా తల పైకెత్తి శైలజ అంది,

శైలజ: It's ok అర్జున్. బతికే ఉన్నాం కదా. పైగా land మీదే ఉన్నాం, ఏమి పరవాలేదు లే. (పరవాలేదు అంటున్నప్పుడు ఆమె గొంతు వణికింది. కొంచెం సేపాగి మళ్ళీ తనే), అయినా flight లో అందరూ పోవడమేంటి, మనం ఇద్దరమే ఉండటం ఏంటి? పైగా ఇంక దొరకదేమో అనుకుంటూ ఉంటె, land దొరికింది.

అర్జున్ కొంచెం confidence తెచ్చుకుని, ఆమె కళ్ళల్లోకి చూసాడు. అతను తన కళ్ళల్లోకి చూడటం గమనించి,

శైలజ: (కళ్ళు పెద్దవి చేసి) కదా! (కన్విన్సు చేస్తున్నట్టు అంది. అర్జున్ ఏమి మాట్లాడలేదు, తల దించుకుని మళ్ళీ ఇంకో వైపు తిరిగాడు. శైలజే మళ్ళీ), ఇంత హెల్పు చేసిన వాడు, తప్పకుండా మనల్ని ఇంటికి చేరుస్తాడు లే. (నిర్లిప్తం గా పూర్తి చేసి, తల కిందకి దించుకుంది. మళ్ళీ తల పైకెత్తి), అయినా I like it here అర్జున్, అయినా ఎవరికైనా ఇంత మంచి honeymoon దొరుకుతుందా చెప్పు, అందరికీ దూరంగా, nature మధ్యలో! (కళ్ళల్లో మెరుపుతో).

ఇద్దరూ, తీరాన్ని తాకి బద్దలౌతున్న మళ్ళీ మళ్ళీ ప్రయత్నిస్తున్న అలల్లా, మొక్కవోని ఆత్మవిశ్వాసం తో ఉన్నారు.

-2-

ఆ ద్వీపానికి రెండో వైపున, ఒక ఆటవిక జాతి ఉంది. ఆ ఆటవిక మాంత్రికుడు (రాజగురువు కూడా) trance ఉన్నట్టుగా ఊగుతున్నాడు. ఎదురుగా ఒక మంట మండుతూ ఉంది.

రాజగురువు: మన ద్వీపానికి అవతలి వైపు ఇద్దరు వింత మనుషులు దిగారు, ఒక ఆడా ఒక మగ. వారి వేష భాషలు, చాలా విచిత్రం గా ఉన్నాయి. (ఈ మాట వింటూనే, యువ రాజు "అదుల్య వీర" ఆసనం లోంచి లేచాడు).

యువరాజు: అయితే, ఆ శత్రు వేగులను ఇప్పుడే సంహరించి వస్తాను. (తన సహాయకులు ఇద్దరికే సౌజ్ఞ చేసాడు, ఇద్దరూ అతన్ని అనుసరించి ముందుకి కదిలారు. అయితే trance లోంచి లేచిన రాజగురువు).

రాజగురువు: తప్పు యువరాజా, తప్పు. అతడు మహా వీరుడు, మహా శక్తి వంతుడు. అతడిని సంహరింప ప్రయత్నింపక, మన వైపు తిప్పుకొనుట మంచిది.

యువరాజు: హు, వీరుడు!! ఈ రాజ్యమున నా కన్నా వీరుడెవరు? ముసలివారు, చాదస్తాలు మానుకుని, దయచేయండి. మా మాటకు విలువ ఇచ్చిన మాకూ, మీకూ ఇద్దరకూ ఉచితము. (తన తండ్రి రాజు కి, రాజ గురువు కి ఒకేసారి warning ఇచ్చాడు. తన సహాయకులు ఆర్కేబు, ఉ౦పకతి తో వెళ్తున్న అతనిని ఆపే ధైర్యం ఆ సభ లో ఎవరికీ లేకపోయింది).

-3-

అప్పుడు సమయం తెలతెలవారుతోంది. చెట్ల చాటును౦చి, అదుల్య వీర, అతని సహాయకులూ చూస్తున్నారు. ఆ time కి, అర్జున్ శైలజ ఇద్దరూ నిద్రపోతూ ఉన్నారు. శైలజ అయితే గురక కూడా పెడుతోంది. నిన్నంతా అలసి పోయిందేమో, నిద్రలో దొర్లుకుంటూ దూరం గా ఉన్న ఒక పడిపోయిన చెట్టు కాండం కౌగలించుకుని పడుకుని ఉంది. చెట్లచాటు నుంచి ముగ్గురూ బయటకు వచ్చారు. ఉ౦పకతి కి signal ఇచ్చాడు అదుల్య వీర. ఉ౦పకతి చేతిలోకి ఒక బల్లెం తీసుకుని, గురి చూసి అర్జున్ మీదకి విసిరాడు.

అర్జున్ కి అప్పుడు, ఒక విచిత్రమైన కల వస్తోంది. ఇదివరకు వచ్చినట్టు గానే, రధం, అందులో నిండు చూలాలు, ఒక రాజు రధాన్ని నడపడం, పెద్ద తుఫాను వానలో, ఇదంతా వస్తోంది. వాళ్ళు రధం లోంచి దూకినప్పుడు, ఇదివరకు కలలో, తెల్లటి వెలుగు కనిపించింది అతనికి. ఈ సారి, వాళ్ళు ఇద్దరూ, ఒక గుడి ప్రాంగణం లో పడటం కనిపించింది. దానితో పాటు, గుడి గంటలు, ఈదురు గాలికి చాలా ఎక్కువగా మోగుతున్నాయి. ఈ భయ౦కరమైన శబ్దానికి అతనికి మెలకువ వచ్చింది. ఆ ఉత్తర క్షణ౦ లో తనపైకి వచ్చిన బల్లాన్ని అప్రయత్నం గా తన కుడి చేతితో పట్టుకున్నాడు అర్జున్.

ఉ౦పకతి, అదుల్య వీర కొంచం ఆశ్చర్యపడ్డారు. పైకి లేచిన అర్జున్ కి, తీవ్రమైన ఆయాసం గా అనిపిస్తోంది. శ్వాస తీసుకోవడం కష్టం గా ఉంది. పక్కనున్న కళ్ళజోడు తీసుకుని, పెట్టుకున్నాడు. తూలి పడబోయి, బల్లెం సహాయంతో నిలదొక్కు కున్న, అర్జున్ ని, అతని కళ్ళద్దాలని చూసి,

అదుల్య వీర: వీరుడు, మహా వీరుడు!? (అర్జున్ కేసి చూపిస్తూ, పరిహసిస్తున్నట్టు అన్నాడు. అతని నవ్వుతో మిగిలిన ఇద్దరూ కూడా శృతి కలిపారు).

అర్జున్ కి పెద్దగా ఏమి తెలియడం లేదు, నవ్వులు దూరం నించి వినిపిస్తున్నట్టు ఉన్నాయి. మనుషులు లీలగా కనిపిస్తున్నారు, ఆయాసం ఎందుకొచ్చిందో తెలియదు కాని, ఇప్పుడు తగ్గుతోంది కొంచం.

యధాలాపం గా, ఇంకొక బరిసె తీసుకుని, ఉ౦పకతి విసిరాడు నవ్వు ముఖం తో. అర్జున్ తన ఎడమ కాలు, కొద్ది గా వెనక్కి జరిపాడు. కుడి చేతిలో బల్లెం ఉంది. ఒక్క సారి గా, మడమ rotate చేసి, ఎడమ వైపుకి తిరిగాడు. ఉ౦పకతి విసిరిన బల్లెం అర్జున్ చొక్కా గుండీలని తాకుతూ వెళ్ళిపోయింది. అర్జున్ shirt button ఒకటి, దారం తెగడంతో, నేలమీద పడింది.

కొంచం disappoint అయ్యిన, అదుల్య వీర, ఉ౦పకతి ని తొందర చేసాడు.ఈ సారి, కొంత దూరం పరిగెత్తి, గాలిలో ఎగిరి (నేలకి సమాంతరం గా బాడీ ఉంచి), round తిరుగుతూ ఒక angle లో ఉన్నప్పుడు, చేతిలో ఉన్న బరిసె విసిరాడు ఉ౦పకతి.

అర్జున్ కి మాత్రం ఏమి చేస్తున్నాడో, ఎలా చేస్తున్నాడో తెలియడం లేదు. సరైన సమయానికి ఎలాగో, ఆయుధం గుండెల్ని చీల్చకుండా తప్పించుకోగలుగుతున్నాడు అంతే. చచ్చిపోతానేమో అనే భయం తో, అతనికి శ్వాస లయ తప్పుతోంది.

ఈ సారి అర్జున్ ఉ౦పకతి ని face చేస్తూ తిరిగాడు. తన ఎడమ కాలిని ఇంకా వెనక్కంతా జరిపి, ఒకే సారి, కుడి కాలి మోకాలి మీద కూర్చున్నాడు (పరుగుపందెం లో భంగిమ లాగ). ఈ సారి ఉ౦పకతి బల్లెం అతని తల వెంట్రుకలని రాసుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది.

ఉ౦పకతి కి, అదుల్య వీరకి, ఆర్కేబు కి ఆశ్చర్యానికి అంతు లేదు. ఉ౦పకతికి చెందిన, ఒక అద్భుతమైన విన్యాసమది. అసలా బల్లెం ఏ angle లో విసురుతాడో, ఎప్పుడు విసురుతాడో, మహా వీరులకి కూడా చెప్పడం బహు కష్టం. అటువంటిది, సునాయాసం గా, దాన్ని అర్జున్ తప్పించుకోవడం తో, తమ ఆశ్చర్యాన్ని దాచుకోలేక పోయారు.

రివ్వున గాలి వీచింది. ఆ ప్రదేశం అంతా, ఒక సారి పూనకం వచ్చినట్టు ఊగింది. దూరంగా, ఒక నీటి చెలమలో నీటి బిందువులు పడుతున్న శబ్దం, గడుస్తున్న సమయాన్ని కొలుస్తున్న గడియారపు శబ్దం లా ఉంది. అర్జున్ కి ఇంకా అంతా బాగా కనిపించడం లేదు, ఆయాసం ఇప్పుడే కొద్దిగా తగ్గినట్టు ఉంది. ఆయాసం తగ్గించుకుని, లేచి నిలబడ్డాడు.

ఉ౦పకతి తన చిట్టచివరి విన్యాసాన్ని ప్రదర్శించాడు. పరిగెడుతూ, నెల బారుగా వంగి, ఒక బల్లెన్ని విసిరాడు. ఆ విసిరిన చేతిని, నేలపై ఆనించి, direction మార్చుకుని, రెండో చేతిలోని బల్లేన్ని ఇంకో దిశనించి విసిరాడు. విసిరి, నెల పైన పడి, round గా దొర్లుతూ, అర్జున్ నించి దూరంగా జరిగాడు.

ఇది చాలా పరిచయం ఉన్నట్టుగా, చేతిలోని తన బల్లేన్ని, ఒక angle లో తిప్పి, రెండిటినీ ఒకే సారి అడ్డుకున్నాడు అర్జున్. దూరంగా లేచి నిలబడిన ఉ౦పకతి, ఇంకా దూరంగా తన మిత్రుల వైపు పరిగెత్తాడు. ఇంక లాభం లేదని,  ఉ౦పకతి చేతిలో రెండు చిన్న బరిసెలని తీసుకున్నాడు. అర్జున్ కి ఇందాకటి ఆయాసం అయితే తగ్గింది గాని, అప్పుడప్పుడూ శ్వాస లయ తప్పుతోంది.

అర్జున్ వైపు తిరిగి, కుడి చేతి బల్లేన్ని, కింద నించి పైకి ఏటవాలుగా కదిపాడు, ఎడమచేతి బల్లెం తో, కొంచెం horizontal angle లో పైనించి కింద వైపు, ఎడమ వైపు నించి అర్జున్ మీదకి దాడి చేసాడు.

- 4 -

అర్జున్ అన్నింటినీ తప్పించుకుంటున్నాడు. యుద్ధం భయంకరం గా జరుగుతోంది. చాలా concentration తో ఫైటింగ్ చేస్తున్నాడు అర్జున్. ఇదివరకు గుండెలదాకా వచ్చిన ఆయుధాన్ని చూసి, గుండె లయ తప్పేది, కాని ఇప్పుడు మాత్రం అలా కావడం లేదు. మెల్లగా తన ఆయాసం, గుండె లయ తప్పడం పోయాయి. అతని కళ్ళల్లో,  ఉ౦పకతి, అతని చేతిలోని ఆయుధం మాత్రమే కనిపిస్తున్నాయి, మిగిలిన ప్రపంచం అతని దృష్టిలో లేనట్లే. అంత ఏకాగ్రతతో యుద్ధం చేస్తున్నాడు అతను.

చాలా సేపయ్యింది. అక్కడి తెలతెలవారుతున్న lighting కొంచం, చాలా కొంచం improve అయ్యింది. సూర్యుడు, కదిలితే ఈ యుద్ధం ఎక్కడ miss అవుతానో అన్నట్టు, ఉదయిస్తున్నట్టుగానే ఉండిపోయాడు. గాలి వీచడం ఆగిపోయింది. తెల్లవారే సమయం లో అటూ ఇటూ తిరిగే పక్షులు ఎక్కడా కనిపించడం లేదు.

కొంత సమయం అయ్యాక, ఉ౦పకతి ఆగిపోయాడు, రొప్పుతూ ఉండిపోయాడు. అర్జున్ కి మాత్రం అంత ఆయాసం లేదు, గట్టిగా గాలి పీల్చి కొద్దిగా ఉమ్మాడు అంతే. ఇక చిట్ట చివరి ప్రయత్నం చేసిన అతడు, అప్రయత్నంగా వెళ్లి దూరంగా నేల పైఉన్న, బరిసె మీద పడ్డాడు. కోసుగా ఉన్న ఆ బరిసె మొన, తన కంఠాన్ని కోయడంతో, అప్పటికప్పుడే చనిపోయాడు అతను. 

నిజానికి, అర్జున్ తన ఫైటు లో, ఉ౦పకతిని గాయ పరచడం లేదు. తన బల్లెం తో, చాలా సార్లు ఉ౦పకతిని పొడిచే భంగిమ లో ఉండి కూడా, చివరి వరకూ తీసుకు రాలేదు అతను. అతనికి నిజం చెప్పాలి అంటే, కొంచెం అయోమయం గానే ఉంది. అసలీ ఫైటు లో తనకి ఇంత talent ఎలా ఉందొ, అతనికే అర్ధం కావడం లేదు. పైపెచ్చు, ఫైటు లో ఏకాగ్రత మాత్రం వచ్చేస్తోంది, ఏదో సచిన్ టెండూల్కర్ క్రికెట్ ఆడినట్టు. ఎందుకు వస్తోందో అర్ధం కావడం లేదతనికి. అసలు ఇప్పటి వరకూ చాలా భయపడినవన్నీ ఇప్పుడు, ఇంత ఈజీ గా ఎందుకు అనిపిస్తున్నాయి? 

ఈ సారి అదుల్య వీర నోట్లో నములుతున్న పుల్లముక్క ని ఊసాడు. కొంచెం బాధగా పేస్ పెట్టి, అర్జున్ వైపుకి తన ఒరలోని కత్తి తీసి కదిలాడు. కొంచెం దూరంలో ఉన్న ఆర్కేబు కేసి చూసి, ముందుకి వెళ్ళమన్నట్టు, తల ముందుకి ఊపుతూ సైగ చేసాడు. కొంచెం ముందూ వెనకా చూస్తున్న ఆర్కేబు, ముందుకి కదిలాడు. అసలు వాళ్ళ తెగ కట్టుబాటు ప్రకారం, ఒక వీరుడితో ఒకరే యుద్ధం చెయ్యాలి.

ముళ్ళ గదతో తన వైపుకి వచ్చిన ఆర్కేబు ని సునాయాసం గా చంపివేశాడు అర్జున్. మళ్ళీ concentration తో ఫైటు మొదలు పెట్టాడు అర్జున్. ఈ సారి, ఇంకా aggressive moves అతనికి వస్తున్నాయి. అతను కదులుతున్న వేగం, అతని moves అద్వితీయం గా ఉన్నాయి. అదుల్య వీర సామాన్యుడేమి కాదు, ఆరడుగుల పొడుగు, కండలు తిరిగిన దేహం, రాజ లక్షణాలు ఉట్టి పడుతున్న మొహం. ఒక రకం గా చెప్పాలంటే, ఈ నాడు మన ప్రపంచం నించి కనుమరుగైన ఖడ్గ విద్య అంతా అతని దగ్గరే ఉంది.

చిట్ట చివరకి అదుల్య వీర చనిపోయాడు. తన బల్లేన్ని ముందుకి push చేసి, అదుల్య వీరని పొడిచాడు అర్జున్. Solid blow తగిలిన అదుల్య వీర, చేతిలో ముందుకి దూసిన కత్తితో, ఆ ఇసుక beach లో పడిపోయాడు. అర్జున్ చాలా concentration తో, trance లో ఉన్నట్టుగా అలాగే ఉండిపోయాడు. ఒక అద్వితీయమైన యుద్ధ భంగిమలో ఉన్నాడు అతను.

అతని concentration కొద్ది సేపటికి break అయ్యింది.Trance లాంటి స్థితి లోంచి బయటకి వచ్చాడు అతను. బయటకి వచ్చిన అర్జున్ కి, ఎదురుగా మృత దేహాలు, చేతిలో ఆయుధం కనిపించాయి. తనే చంపినట్టు కొద్దిగా గుర్తుకు రావడంతో accept చెయ్యలేకపోయాడు. మళ్ళీ పాత అర్జున్ లా అతనికి భయం ఆవహించింది. అతనికి కళ్ళు తిరుగుతున్నట్టు ఉంది. తల పట్టుకుని, అదే beach లో కొంచెం సేపు తుళ్ళుతూ, తిరిగాడు అర్జున్. జరిగినది తెలుస్తున్నట్టే ఉంది, కాని భయం వేస్తోంది, పూర్తిగా గుర్తుకు రావడం లేదు. అలాగే తిరిగి, ఒక చోట పడిపోయాడు అర్జున్. నిస్సత్తువగా ఉన్న అతనికి, మైకం ఆవహించింది.

(సశేషం)